başlığı görünce bünyemde merak uyandıran toplumdur... hangisi diye epey düşündüm, sonra fark ettim bizlerden bahsedildiğini.
(bu arada türkçem çok kötüdür, umarım anlşılıyordur ne demek istediğim.) *
örnek için gerekli şeyler;
bir adet sinirli anne
bir adet çocuk
bir adet içi yemek dolu tabak.
(çatal, kaşık gibi ayrıntılara girmiyorum, zira konuyla alakası yok)
çocuk yemeği yemek istemiyor. sevmiyor çünkü...
ama annesi çocuğa baskı yapıyor yiyeceksin diye. vitamin alması lazım çünkü...
burda "sinirli" olma unsuru devreye girince çocuk korkusundan yemeğini yiyor.
"yemek zorunda bırakılıyor."
yani sonuç, zorunda bırakan kişinin isteği doğrultusunda gelişiyor.
Eğer ki atatürk'ü sevmek zorunda bırakılmış olsaydı bu toplum en azından "korkusundan" severdi, her fırsatta çemkirmezdi birileri.
ha öyle "korkusundan" falan sevmesin zaten, atamızın buna hiç ihtiyacı yok.
içinden kopa kopa, burnunun direği sızlaya sızlaya seven o kadar çok kişi var ki...
10 kasım sabahı saat 09:05 de okullarda ya da resmi kurumlarda bir dakikalık saygı duruşuna davet edilir törende bulunanlar.
bugün ben o saatlerde ptt de fatura yatırmaktaydım, siren sesini duyduğumda kendi isteğimle saygı duruşuna geçtim.
yani bazı saygı ve sevgi gösterileri dayatma yoluyla oluyo diyenler olursa, bu da bok atmanın en kötüsüdür demek istedim bunu anlatarak.
kendini bilen, tarihi bilen, atasının bu memleket için neler yaptığını bilen herkes zaten sahip olduğu her "hak" ve " imkan" için ona minnettardır.
bazı nankör insanlar da onun sağladığı her "hak ve imkan" dan sonuna kadar faydalanıp, sonra da "vay efendim ben sevmek zorunda mıyım" der...
hadi kardeşim kapıyı dışardan kapat.
''işgaldeki hali sakın unutma,
Atatürk'e dil uzatma sebepsiz.
Sen anandan yine çıkardın amma,
Baban kimdi bilemezdin şerefsiz...''
ilave: millet bu şiirin neyzen tevfik den olmadığına kafayı takmış. önemli olan kimin yazdığı değil içerdiği anlamdır ve içerdiği anlama olan inancımda kesinlikle tamdır.
sevmek zorunda değilsin. ama saygı duymak zorundasın..
o nun sayesinde şeriat ile yönetilmiyorsun. o nun sayesinde ingilizlerin boyunduruğu altında değilsin. ama bu kanun bile varken saçmalayabiliyorsun. hümeyni yi seviyorsun. ingilizlerin mandası altında kalmayı yeğliyorsun. yani saygı bile duymuyorsun.
normalde birisi hakkında bile terbiyesizlik yapamazsın, hakaret edemezsin. bırakta saygı duymak olsun. o bir önder, o bir lider. o atatürk.
alenen hakaret ve söven ceza alır..diyor yasa. sevmeyen değil. sevmek zorunda değilsin..
beni üzen ise şu güzelim ülkemde atatürk ü değil de hümeyni yi seviyorum diyenler var..işte bu yaşadığın ülkeye en büyük hakaretten başka bir şey değil..
sikerim sözlüğünü de yazacakları açacakları başlığı da dedirten götten saptamadır.
bin tane akneli otuz birci ergenin içinde şurada bir elin parmakları kadar düzgün yazarınız var, onları da utandırmayın böyle abuk sabuk başlıklarla.
atatürk'ü sevmeyip kimi sevecek başka toplum? yüzde kırk yediye kömür dağıtsaydı sever miydiniz ki?
atatürk'ün bu ülkeye kazandırdıklarını içine sindiremeyen kişilerin kafasında oluşturduğu toplumdur. zaten ne bu milletin ne de bu ülkenin sizin hayali olan o zorunlu sevginize ihtiyacı da yoktur.
