sadece bir minnet duygusudur atatürk'ü sevmek. öyle olmalıdır. ülkemiz için yaptığı üstün hizmetlerinden dolayı. ama heykellerini bütün kamu salonlarına, fotoğrafını ceplere, düşüncelerini ilkokul beyinlerine sokmanın kimseye bir faydası yoktur. ortaçağ zihniyetinden bir farkı da yoktur.
ha "padişahım çok yaşa" demişsin, ha atatürk'ü hayatının her köşesine sokmuş, ona karşı en ufak eleştiriyi bile suç unsuru haline getirmişsin. atatürk olmasaydı anam orospu olurdu diyenler buna ne der acaba merak ediyorum doğrusu...
atatürk'ü her türlü insan üstü anlamdırmadan arındırarak, ülkenin ulusal bağımsızlık mücadelesinin ve sonrasındaki cumhuriyet idaresine geçişi sağlayan, toplumsal ve siyasal reformları gerçekleştiren ekibin lideri olarak minnet duygusu ile anmaktır. mustafa kemal'i, her türlü ideolojik kalıptan ayrı tutarak, insani ve tarihsel bir figür olarak ifade etmektir.
kimileri aile büyüklerinin fotografını çerçeveleyip asar evinin duvarına, hem saygı ve sevgisinden hem de sürekli görmek istediği için.
kimi kanıbozuklar da de "biji apo" der, rengini belli eder. ama bundan rahatsız olmaz atatürk büstünden ve resimlerinden rahatsız olanlar.
atatürk büstleri...
bu büstler, resimler işte tam da bu sebepten dolayı vardır her yerde.
insanların unutkanlığı, inkarcılığı, çekememezliği, saygısızlığı vs vs vs , atatürk'ün faydalarının yok sayılacağı, ona her fırsatta çamur atılacağı bilindiği için belki de bunları en aza indirmek amacıyla insanların gözüne gözüne sokulur o büstler... aslında başka taraflarına... neyse.
bu minnet duygusundan bile yoksun bünyeler de her vatandaşı kendisi gibi zanneder, konuşur. tüm dünyanın saygı duyduğu bi önderle ilgili yorum yapmak senin neyine...
hava da yağmurlu zaten, git kendine "çamur" dan adamlar yap, onlarla oyna, onlara minnet duy.
ata çok gördü siz gibileri, aç da oku.
yeri başkasıyla dolmayacak manevi duyguların yerine sevenlerin, bu konuyu tabu haline getirmelerini normal karşılıyorum. ancak sevgi yürekten olur. atatürk'e minnettarım.
doğrudur.. ama 'sadece' kelimesi ortadaki art niyetin göstergesidir.. tabi ki atatürk'e minnet duyuyoruz, elimizden başka bir şey gelmiyor.. keşke paşayı tanıma şansına sahip olabilseydim de, kendisini insan olarak da, bir tanıdık olarak da kelimenin hakkını vere vere sevebilseydim.. şu anda minnet duyuyorum..
ve bu duyuguyu bile kokuşmuş zihinlerinde yeşertemeyen, kendisinin suretini görmeye dayanamadıkları için demokrasi (çok anlarlar ya) kılıfında bu simgeleri yıkmaya ve kaldırmaya çalışan dalyarrakları ve onları götlerinden anladıkları bir özgürlük kavramıyla işgüzarca destekleyen diğer dalyarrakları görünce, onun adına üzülüyorum..
resmi kaldırılmalıymış.. modernlik, çağdaşlık bunu gerektirirmiş..
hasiktir ulan ordan.. lan aklı çalışmayan dingil.. adam vatanını kurdu, resmini oraya zaten kendin asman gerekiyor.. ilk yıllarda senin gibi götverenler genç cumhuriyeti yok saymaya fırsat bulamasın diye çıkartılmış bir kanun seni bir de zorunlu kılmış.. kılsın amına koyayım.. o resim orda durmasaymış ne olurmuş? götoğlanı, dursa ne olur? bana bunu söyle..
ortada yapılan bir eylem var.. haklılığını tartışın siz, ben tartışmam bile.. ama sonuçta yapılan bir hareket var.. kime, atatürk'e..
hala da diyorlar ki büyükelçi iyi yapmış.. çağdaşlığa bak, kurucunun resmini indirmek..
atatürk'ü sevmek bir minnet duygusudur evet.. keşke sizi sik gibi yetiştiren ailelerinizde de olsaydı azıcık o minnet duygusundan, çok zorlarlarsa o kaz kafanıza bu minnetin kaynağını ve nedenini sokabilirlerdi..
gerici herifler, siktirin gidin hocaefendinizin çükünü kaldırın, geri kalanlarınız da siktirin gidin o ereksiyonu alkışlayın, ''işte demokrasi bu, özgürlük bu..'' diyin..
biz de buradan atıp tutalım amına koyayım.
(rapper ninja: düşüncelere saygısı olmayan, hemen küfre başvuran yazarımsı.. ilkokul arkadaşlarıyla oynamasını salık ediyorum.. ayrıca ben sanalaleme adım atmış en büyük gerizekalıyım.. saygılar..)
Yaşatıyor musun devrimlerimi,
Götürebiliyor musun yeni çağlara?
Yazıyı, kılığı, hür düşünceyi
Örnek ediyor musun uluslara?
Atabiliyor musun zihinlerden
Softalık, gerilik, tüm karanlığı?
Adın var mı en yeni buluşlarda?
Köye sokabildin mi aydınlığı?
Sevebiliyor musun düşmanını?
Bolluk mu bir uçtan bir uca vatan?
Derim ki yolumda yürüyorsunuz,
Büyüğünden küçüğüne o zaman... (Halim Yağcıoğlu)
Büyük Ata' m!!! izindeyiz...
senin sayende bu ülke toprakları üzerinde yaşayıp, hür düşünce kavramıyla senin hakkında ileri-geri konuşanların yaşadığı, geriliğin, softalığın, yobazlığın had safhada olduğu şu günlerde art niyetli insanları da severek yaşamaya çalışıyoruz demek isterdim... Ne yazık ki diyemiyorum; sana uzanan nankör dillerin, günün birinde akıllarının başlarına gelmesini temenni edebiliyorum ne yazık ki sadece.....
sadece bir minnet suygusundan çok daha ötedir, hayatımızdır, vatanımızdır.
isteyen sadece minnet duygusu adı altında sevsin, biz can-ı yürekten seviyoruz, yüreğimizin taa derinlerinden.. yiyosa bi atatürk daha çıksında görelim..
atatürk'ü sevmeyeni sikiyim zihniyetinin karşısındaki söylem. bu ne lan? nesiniz siz? tamam küçük beyninizin kıvrımlarını küçük yaşta sikip atmışlar ama bu kadar da salak olmaz ki insan.
hala çıkmış "ehuheh atatürk'ün resmini asmayan şöyledir, fikrine karşı gelen böyledir" gibi zırvalarla acizliğinizi ortaya koyuyorsunuz. öyle ki sinirinizden nereye saldıracağınızı kestiremeyip iyice saçmalamaya başlıyorsunuz. karşıt fikirlere küfürler yağdırıp ne kadar "çağdaş" olduğunuzu ortaya koyuyorsunuz. öyle ya kemalist çağdaş moderen gençlik...
senin hayatın olabilir mustafa kemal. bir diğeri için minnet duygusu da olabilir. ya da bir başkasının bilmem nesi olabilir.
ama bu saldırganlık beyin kıvrımlarınızın dönüşü olmayan bir şekilde nasıl doldurulduğunu gösteriyor.
bu arada atatürk'ü bilip öğrenmek ilkokul kitaplarıyla ya da nutuk okumakla olmaz. gerçi sizin için farketmez çünkü okuduğunuzu anlayacak yeterlilikte olduğunuzu sanmıyorum.
ama bu kesinlikle sizin suçunuz değil...
7 yaşından beri beyninize bazı şeyleri zerk edenlerin suçu bu...*
milli mücadele dönemini araştırmayan insanların ilkokulda öğrendiği bilgilerin sonucunda vardığı noktadır. ama o zamanın koşullarını zorluklarını bilen insan atatürk denince bir durur düşünür. neler yaşadı bu topraklar diye. yunan işgalini düşünür izmirde ilk gününde katledilen 20-25 bin insanımızı. doğuda katledilen insanlarımızı düşünür. istanbul'da ezilen halkı düşünür. rumların yaptığı sevinç şölenlerini, vatan hainlerinin salına salına dolaşmasını, türk milletinin ayaklar altına alınmasını düşünür. bunları düşündükten sonra o kişi hala içinde sadece minnet duygusu taşıyorsa türk değildir. türk olamamıştır. bizleri kendi özümüze kendi kültürümüze döndüren atatürk'ü sevmeyenler ya da küçümseyenler kurtuluş savaşında denize dökülenlerdir.
şimdi bakıyorum da eleştirenler; genelde dini bütün yazarlar. diyorlar ki işte o olmasa başkası olurdu büyütmeye gerek yok falan filan;
e arkadaşlarım, muhammed olmasa da başkası olurdu. tanrı istediğini seçerdi yani, ama böyle diyince gocunuyorsunuz, alemlerin efendisine.
atatürk bir insandı evet ama sıradan bir insan değil. türk milletinin, kendi içinden çıkt diye, tanrı'sına dua etmesi gereken bir insandır atatürk.
madem yapabildikerlerini herkes yapabilirdi; nerdeydi vahdettininiz? nerdeydi şeyh-ül islamınız?
size ve sizin gibilere inat yazdı adını tarihe atatürk bir kahraman olarak, sen kabul etmesen de bir türk olarak, dünya alem kabul etti onu türk'ün lideri, türkiye'nin kurucusu olarak. şimdi dağılın organlarınızla oynayın bakayım.
atatürk ü sevmek o nu anlamak demektir. o nu anlamak, misak ı milli sınırları içindeki çağdaş laik tam bağımsız türkiye cumhuriyetine sahip çıkmak demektir. bugün her ne kadar harici ve dahili bedhahlar tarafından yıpratılmaya çalışılsa da, gaflet ve dalalet ve hattâ hiyanet içinde olanlar olsa bile, yıkılamamış ve yıkılmayacak bir cumhuriyeti kurduğu için tabi ki atatürk e minnet duymalı ama önce anlamak zorundayız. o nu sevmemek, cumhuriyeti ve ulusal bütünlüğü yıkmaya yönelik alternatif projelere destek vermekle eşdeğerdir.
