memleketimizde yavaş yavaş furya olmaya başlamıştır bu. iktidar başlanır eleştirilmeye. eleştiriler öyle bir boyut alır ki artık karşı konulamaz raddeye gelir. işte o anda atatürk'e sarılınır. "ama atatürk de şöyle yapmıştı. şurada yanlıştı. böyle yapsa şöyle olmazdı" falan diye.
iyi de ustacım bundan yıllar önce devlet kurup evlatlarına bırakıp ölmüş, yoktan ışık var etmiş bir insanı bu denli eleştirme çabası niye? bundan 80 sene önceki politikaları eleştirmek niye? sikilmiş götün davasını yapmak niye? atatürk de bir insan elbette ki hataları olacak. fakat bunları bu günlerde gündeme getirip durmak kime ne kazandırır? "atatürk sandığınız kadar mükemmel değildi" demenin amacı nedir? hatalarla dolu bi hükümeti 2 kelime eleştiremezken atatürk'ü bu denli ateşli eleştirme şevki nereden geliyor?
bu soruların cevapları az çok belli aslında. sikilmiş götün davasını yapmayı severiz biz. zaten o kapanmak bilmeyen sikilmiş göt davalarından dolayı önümüze bakamaz olduk. bence bu memleketi kurup, mahvememiz için*, bize bırakmış atatürk üzerinden prim yapmaya çalışmayalım. bir kere olsun geri değil de ileri bakalım. eskinin sorunlarını çözmeye çalışmaktansa sorunsuz bir geleceği tartışalım.
bazı bünyelerin ecnebi hayranlığıyla da gerçekleştirdiği eylem sonucu kapıldığı his. elbette yanlış yapmıştır ama bu ülkeyi kuran da o. bu sorunları durup durup gündeme getirmek bu saatten sonra ancak atatürk'ün imajını zedeler.
20 yaşına kadar sokaklarda züppelik yapıp ondan sonra da iş bulamayıp 400 milyon asgari ücretle yetinen, hiç bir gayrette bulunmayıp allah'a dua ederek rızkının leylekler tarafından getirilip önüne konulacağını düşünen, kızının başına zorla türban takıp, 15 yaşında evlendirip ondan sonra da atatürkü kafirlikle yaftalayan guruhun içinde olduğu durum.
o hiç bir gayrette bulunmasın, nasılsa topraklar elden gittiğinde, askeri ve milli düşünce bakımından kendini iyi yetiştirmiş bir lider gelir kurtarır bu devleti.
cumhuriyetin kuruluş aşamasından kaynaklanan ve günümüze sirayet eden birçok sıkıntının olduğu muhakkak. atatürk devrimleri, özellikle kıyafet, dil ve rejim değişikliği gibi doğrudan içtimai hayatı ilgilendiren devrimler günümüzde hala onarılamayan yaralar açmıştır. kuruluş döneminde gösterilen jakoben gerginlik toplumun kamplara ayrılmasının önünü açmıştır. türk modernleşmesi ile alakalı daha evvel ifade ettiklerimizi tekrar yazmamak için mevzu bahis entry'i iktibas etmekte fayda var.
evet, cumhuriyet sonrası türk modernleşmesi kutsanmaması gereken bir dönem. belirttiğimiz gibi, bugünki sorunların kaynağı orası olduğu için eleştirilmesinde mantık hatası yok. biz şarklı olarak, modernleşme okulunun aklı havada stratejistlerinin önümüze koyduğu reçete ile değil, kendi hasletlerimizle hemhal olarak, belki tam olarak da onlara avdet ederek modernleşmeli idik. bunun eleştirilebilmesi güzel, hatta gerekli.
fakat uslup ve argümanlara bir bakmamız gerek. yeni nesil siyasal islamcılar, pek bir küçümseyerek "kemal kara kitaplarından tarih öğrendiniz, bize resmi tarihle gelmeyin" nidaları atarken ellerinde ki "yalan söyleyen tarih utansın" ve "son devrin din mazlumları" kitaplarının allameliği nerden geliyor, sorgulamak gerek. resmi tarih bir tez ise eğer, yalan söyleyen tarih utasın vari kitaplar bir anti-tezdir. tezdeki hataları görüp onu savunanları eleştirmek sonrada, körü körüne antiteze sarılmak ne derece aklı başında bir harekketir, bilinmez. mütedil ve hakikat avcısı okuyucuya düşen kendince bir sentez çıkarmak iken, siyasal islamcı güruh antitezi, kemalistleri dahi kıskandıran bir sadakatle sahipleniyor ve sizin göremediğiniz hakikat burda diyerek, hakikati, diğer güruhla aynı derece uzaklıkta ıskalıyor.
elhak, analitik düşünce yapısına hasret kaldık vesselam.
sonucunda devleti kurtardığını sanmanın hata olduğu eylemdir. evet, atatürk eleştirilebilir. lakin, eleştirinin sonucunda devleti kurtardığını sanmak saçmadır.
atatürk ü eleştirerek yedi ceddini, soyunu sopunu eleştiren şahsın, günün koşullarına uygunluk gösterip 'ben de bunlara katılayım, zengin olayım' fikriyle devleti kurtarıyormuş gibi yapmasıdır.
