yine ülkenin lideri olurdu. onun zamanında yobaz sayısı (oransal olarak) şimdikinden az değil, tam tersi çoktu. ama yine de lider oldu, istediğini yaptırmayı bildi. 12 yıldır şeriatı getirmeyi beceremeyenlerle karıştırmayınız.
uzayda bir koloni oluşturup parti kurardı. yeteneksizsiniz türkiye'ye katılıp ayaklarıyla resim çizerdi.. ya da seda sayan'ın programına telefon bağlanıp 'belediye başkanıyım' der ve eğlenirdi.
şaka lan şaka, kızmayın. atatürk yaşasaydı üçüncü sınıf muhalefetliğe devam ederdi.
geldikleri gibi giderler der sonrada bütün şakirtleri denize dökerdi. bilimum bütün islamcı gazeteler dönemine göre yazmakta usta oldukları için aynı 28 şubatta yaptıkları gibi sabah akşam hökümete giydirirlerdi.
atatürk ölmeden önce türk milletinin huzur ve refahı için kendisinin yaşamasına gerek olmadığını ilkelerinin yaşatılmasının yeterli olacağını belirtmiştir. lakin birçoğumuz bunu anlayamıyoruz. 10 kasım'dan tut da 23 nisan'a kadar tüm törenlerde yer alıyoruz. çanakkale zaferi diyince göğsümüz kabarıyor, engin denizlere sığamayıp taşıyoruz, ama ertesi günü tekrar barlar sokağında bira içen, sevgilisini düşünen adam oluyoruz. içmeyelim, düşünmeyelim demiyorum ama Atatürk'ü yaşatmaktan çok ilkelerini yaşatmanın önemli olduğunu vurguluyorum.
muasır medeniyetler seviyesine yetişmiş olurduk. bir avrupalının, amerikalının bizi sevmesi bize gizli bir gurur yaşatmazdı, aksine onlar kendilerini sevdirmeye çalışırlardı.
belki de hatamız tam olarak bu noktadadır. "atatürk öldü, geri gelmeyecek, fakat ya burada olsaydı" demek bir ulusun sorumluluğunu geçmişte yaşamış bir kahramanın omuzlarına bindirmektir. türklerin atasını, atatürk'ü çok severim ama durumu kabullenip varyasyonlardan olabildiğince kaçınmamız gerekiyor. şöyle demeliyiz; atatürk gibi düşünebilen zeki insanlar olsaydı... cesur ve çoğunlukta.
atatürk bir simgedir, bir güneştir ama artık onun yasını tutmaktan, onu tek kahraman ilan etmekten başka şeyler yapmalıyız. düşünsel anlamda kendimizi geliştirip adım atmaktan kaçınmamalıyız. atatürkün yanına başka kahramanlar gerekmektedir artık, ahmetler, aliler, ayşeler...
ekleme: bireyler olarak, artık kendimize güvenmeli ve kendimizde kahramanlık potansiyelini görmeliyiz.
