politika olarak uygulamamıştır. atatürk'ün benimsediği türkçülükte en önemli fikir adamı hiç tartışmasız ziya gökalptir. ziya gökalp ise türkçülüğü türkiye sınırları ile sınırlandırmıştır. mevcut sovyet rejimine karşı turancı bir politika hayalden öteye gidemeyeceği için , atatürk'te doğal olarak böyle bir politika izlememiştir sonuçta böylesine bir politika atatürk'ün realist kişiliğine de terstir ve gökalp'te turancılığı "uzak mefkure" olarak tanımlamıştır. bütün bunlara rağmen sovyetler rejiminin bir gün dağılacağını ve onlardan kopan türkleri sahipsiz bırakmamamızı şu sözleriyle belirtmiştir:"Bugün Sovyetler Birliği, dostumuzdur; komşumuzdur, müttefikimizdir. Bu dostluğa ihtiyacımız vardır. Fakat yarın ne olacağını kimse bu günden kestiremez. Tıpkı Osmanlı gibi, tıpkı Avusturya-Macaristan gibi parçalanabilir, ufalabilir. Bugün elinde sımsıkı tuttuğu milletler avuçlarından kaçabilirler. Dünya yeni bir dengeye ulaşabilir. işte o zaman Türkiye ne yapacağını bilmelidir… Bizim bu dostumuzun idaresinde dili bir, inancı bir, özü bir kardeşlerimiz vardır. Onlara sahip çıkmaya hazır olmalıyız. Hazır olmak, yalnız o günü susup beklemek değildir. Hazırlanmak lâzımdır. Milletler buna nasıl hazırlanır? Manevî köprüleri sağlam tutarak. Dil bir köprüdür… inanç bir köprüdür… Tarih bir köprüdür… Köklerimize inmeli ve olayların böldüğü tarihimizin içinde bütünleşmeliyiz. Onların (Dış Türklerin) bize yaklaşmasını beklememeliyiz. Bizim onlara yaklaşmamız gereklidir…".burdan da anlaşılacağı üzere atatürk aslında o dönemde turancı bir politika izlemese bile ilerde izlememiz için gerekli bir alt yapıyı oluşturmamızı istemiştir. yani turancılık atatürk için bir hayaldir.
