Atatürk kalibresinde bir lidere sahip olmayan ve olamayacak şakirtlerin, göt kıllarının, Çakma solcuların ve anadolu çomarlarının kendilerine dert ettiği söylemdir. Aslında bu Söylem daha çok atatürk karşıtlarının ona saldırmak için kullandığı pek çok demogojik argümandan biridir. Çünkü zaten Atatürkçü birinin böyle Saçma bir argümanla Atatürk'ü savunmasına gerek yoktur. Atatürk'ün türk milletinin en büyük kahramanlarından biri olduğu ve dünya tarihinin en büyük liderlerinden biri oldUğu, tarihe objektif bakan herkes tarafındAn görülebilir. Bunun kanıtı da, başka milletlerden insanların atatürk hakkındaki görüşleridir. Ama zaten atatürk Karşıtı bir Çomar kendi ülkesini göremiyor, başka ülkelerdeki yaklaşımı nasıl görecek değil mi?
dincilerin hayalleridir. dinciler biraz delikanlı olsaydı meselelerinin ırksal olduğunu itiraf etme cesaretini gösterebilirlerdi. nerede bir atatürk düşmanı ve türkiye düşmanı varsa bilinki onun soyunda gayri türk bir pislik kan vardır. bunların kimisi ortaya dinci olarak çıkar kimisi ise pkklı terörist.
19 Mayıs münasebetiyle yine esip savurdular. Ciddi görünümlü adamlar, yine “Atatürk olmasaydı biz olmayacaktık!” türünden “komik” nutuklar attı!
içimden sormak geldi: “Şimdi Atatürk yok diye biz de mi yokuz?”
Bu nasıl bir yaklaşımdır, büyük bir milletimize ne korkunç iftiradır? Hem “Tarihten önce vardık, tarihten sonra varız” (Behçet Kemal Çağlar ve Faruk Nafız Çamlıbel’in ortaklaşarak yazdıkları meşhur “Onuncu Yıl Marşı”nın bir mısrası) diye şiirler yazıp ders kitaplarına geçireceksiniz, milli bayramlarda ilkokul çocuklarına bas bas okutacaksınız; hem de “Atatürk olmasaydı biz olmayacaktık” deyip kendi varlığınıza “iftira” atacaksınız!
Bir milletin varlığını tek kişiye endekslemek, ancak hastalıklı akılların ürünü olabilir: Saçma sapanlığın endazesiz biçimidir! Yağcılığın en damıtılmış şeklidir!
Hiçbir millet, birini övmek için kendini böylesine yerle bir etmez!
Atatürk olmasaydı, biz millet olarak yine var olurduk, ama meselâ bugün giydiğimizi giymezdik belki…
Yabancı kıyafetlere bürünmez, “moda”nın arkasına takılmaz, “Anneler Günü”, “Babalar Günü”, “Sevgililer Günü” gibi kapitalist mantığın ürettiği “tüketim” sarmalına düşmezdik…
Alfabemiz değişmez, kültür kaynaklarımız diken tarlasına, kütüphanelerimiz türbeye dönmez, böyle kültürsüzlüğe mahkum olmazdık…
Onca cami satılmaz, kiralanmaz, yıkıma bırakılmaz, “devrim” uğruna onca insan sehpalara sürülmez, Dersim acımasızca bombalanmaz, iskilipli Atıf Hoca gibi nice hocalar çeşitli bahanelere kurban edilmez, Ayasofya Müze yapılmazdı…
Yok şapka giymedi, yok ezanı Türkçe okumadı diye insanlara zulmedilmezdi…
Hac ve umrenin yanı sıra, Türk müziğinin radyolarda çalınması yasaklanmazdı…
Başta Milli Mücadele kahramanları olmak üzere, sayısız insan “hain” ilân edilmez, sürgünlerde hayat sürmek zorunda kalmazdı…
Tekkeler, zaviyeler, dergâhlar, medreseler kapanmaz, şimdiki gibi yürek bağlarımız kopmazdı…
Kimsenin soyuna-sopuna, dinine-imanına, diline-ırkına, vicdanına-namusuna, dinine, tekkesine- medresesine, dergâhına-divanına karışılmayacağından, muhtemelen Şeyh Said, Dersim, Koçgiri, Düzce, Yozgat, Menemen olayları gibi karışıklıklar çıkmaz, kardeş kardeşe kurşun sıkmaz, kin tortusu birikmez, bugün PKK’yı besleyen Türk-Kürt ayırımı yaşanmazdı…
Batı’nın tüm kirli suları üzerimize boşalmaz, böylesine ruhsal ve yüreksel kirlenme olmazdı…
Bediüzzaman’ın ve diğer âlimlerin kadr-u kıymeti bilinir, değerli vakitleri zindanlarda, hicranlarda tüketilmezdi…
inancımıza ve geleneklerimize aykırı olarak, Türkiye’nin heryerine heykeller dikilmez, onca masraf yapılmaz, çocuklarımızın beynine ecdad düşmanlığının yanısıra, din düşmanlığı tohumları da ekilmezdi…
Çerkez Edhem, Rauf Orbay, Kâzım Karabekir gibi, şahsa biat etmeyen vatanseverlere “hain” yaftası yapıştırılmaz, yanlış tarih yazılmaz, beynimiz keşmekeşe dönmez, Selçuklu-Osmanlı eserleri yağmalanmaz, belgeler satılmaz yahut yakılmaz, nesiller kendi ninelerine ve dedelerine böylesine yabancılaşmazdı…
Hars ve irfanımızda kesiklik yaşanmayacağından, kitleler cehalete mahküm bir duruma düşmez, kitap okuma oranı böylesine düşük olmaz, saçma sapan şiirler yazılmaz, bunlar milletin çocuklarına cebren ezberletilmez, öğrencilere “Atatürk’ün sevdiği şarkılar” öğretilmez, “sevdiği yemekler”den söz edilmezdi…
Bir hayat hikâyesi (Nutuk) tarihi kaynak sayılmaz, nesiller yanlış tarih bilgisi almak gibi tüm hayatlarını etkileyecek böylesine büyük bir hataya sürüklenmez, CHP’nin bugün de amblemini teşkil eden altı ok, devletin temeline saplanmaz, devlet bir partinin eksenine girmez, “tornadan çıkma insan” yetiştirme uğruna yıllar ve nesiller heba edilmezdi…
Hilafet kalkmaz, islâm dünyası bugünkü perişanlıkta savrulmazdı…
“Atatürk ilkelerine sadakat” diye bir şey olmaz, kişiye özel kanun çıkarılmaz, tüm partiler “Atatürkçü” görünmek zorunda kalmaz, tarihi belgeler yıllar boyu saklanmaz, milletin gerçeği öğrenme hakkı gasp edilmez, millet, “demokrasi” yerine, 27 sene “Şefokrasi”ye talim etmez, sosyal, siyasi ve ekonomik anlamda hiçbir iyileşme sağlayamayan tek partiyi kesintisiz 27 yıl sırtında taşımazdı…
Tercüme kanunlar yerine kendi kanunlarımız yürürlükte olur, adli mekanizma güven kaybetmez, bir sürü “vasat zekâ”, “üstün zekâ” gibi yutturulamaz, Osmanlı’yı aşağılayan diziler yapılamaz, şanlı geçmişimize dil uzatılamazdı…
Çeşitli ülkelerde Efendimizle dalga geçen karikatürler çizilemez, kitaplar yayınlanamaz, dergiler çıkarılamaz, filmler yapılamazdı (ki, Sultan II. Abdülhamid’in bu tür yayınlara anında müdahale ederek tepki gösterdiğini, başta Amerika olmak üzere ingiltere, Fransa ve Hollanda gibi ülkelere sahnelenecek oyunları kaldırttığını, bunun için de hilâfet gücünü kullandığını biliyoruz)…
Lozan da olmayacağından, Ege Adaları, Musul, Kerkük, Batı Trakya, Batum belki kaybedilmez, Ortadoğu belki elimizden çıkmaz, tabiatıyla baş belâsı israil kurulamazdı…
Futbol sonucundan başka bir şey yorumlamaması gereken inananları vardır.
Kardeşim biz diyoruz ki Atatürk dünyanın en oturmuş en büyük kurulu düzeneğinin bir parçası olarak başa getirildi sen hala diyorsun ki babasından mı aldı, kurulu düzene mi oturdu.
KAç defa anlatıcaz ingilizlerin kurulu bir sömürge düzeni var diye. 100 tane ülke işgal edip, beş on sene kalıp, o milletten işlerine gelen birini buldum mu çıkmışlar. Sade sende değil 100 tane ülkede de aynı şeyi yaptılar. Osmanlı da aynısını yapardı. Yani düzenin kendisi bu, oldu mu kardeşim.
Bundan büyük kurulu düzen mi olur? Ormanı görmeyip ağaç arayanlar var.
--spoiler--
şimdi burda size niye kimse hatırlatmıyor;
hani diyoruz ya köklü türk tarihi, işte bu köklü türk tarihinde atadan babadan oğula gelemeyen "ilk" ve "tek" devlet başkanı. siz hala neyin palavrasından bahsediyorsunuz ki. kurulu düzenemi oturmuş bu adam biri bana söylesin.
--spoiler--
Gavurun yapmadığını bize yaptığı, hâlen acısını çektiğimiz şeylerin baş sorumlusu.
Evet, elin ingilizi, bilmem nesi istese bu kadar inançtan, güzelim dininizden koparamaz, Müslümanlıktan bu denli nefret ettiremezdi.
Öyle sistematik bir planın parçası olduk ki. bu konu çok uzun tartışılır. Özetle;
Keşke gerçekten olmasaydı.
bakın atatürk oldu ama ben hala babamı bilmiyorum demek istemiştir.
arapların özgür olmadığını da hala sömürüldüklerini az biraz karşı çıkanların seslerinin ise o ingiliz-gransız-abd vb. tarafından kesildiğini biri şuna anlatısın.
Atatürk olmasaydi ne olurdu diye dalga gecen insana Bu Vatani Anan mi kurtaracakti la demek istiyorum . Ya Vatan Hainidir ya da serefsizin önde gidenidir Atatürk'e Laf yapan
bazıları hala atatürk'ün sadece savaşta gösterdiği başarıyla sevildiğini, ulu önder olduğunu, tüm dünyanın gıpta ettiği bir devlet adamı olduğu bütün bunları sadece kurtuluş savaşı'ndaki bilgi ve öngörüleriyle elde ettiğini sanıyor.
onun bu ülkenin her alanında gelişmesi için yaptığı inkılapları hiçe sayıyorlar, ne yazık. evet atatürk olmasa belki başka bir komutan çıkar halkla beraber o savaşı kazanırdı ama hiçbir komutan bu inkılapları gerçekleştirmeye cesaret edemezdi.
dolayısıyla atatürk olmasaydı palavrası diye bir şey yoktur.
ataturk olmasaydi.... filistin cephesinde iki ordu birden kaybetmez , kendisinden uc misli daha az kuvvete sahip ingiliz ordusu karsinda tapanlari yaglaya yaglaya adanaya kadar kacmazdik , belki bilemdim simdi.
atatürk olmasaydı osmanlı ordusunda 450 den fazla kurmay vardı... başta kazım karabekir paşa... hem komutanlar değil ordular ve onların inancı önemlidir... yani savaşı kazanan atatürk değil, milletin ordusudur.
kendiyle çelişen yazar söylemi.
e madem irak, suriye, lübnan, suudi arabistan, libya, cezayir de 'kurtuldu' o halde o kurtarılmış topraklarda yaşamayı tercih et ve kendine o her yerde olan 'yerel baba'lardan edin. ha yemiyorsa kuyruğunu bacaklarının arasına sıkıştırıp git şimdi.
kemalistlerin en çok kullandıgı palavra.bu palavrayı kullanmaları normaldir bundan başka söyleyecek sözleri olmadıgı için sürekli bu palavraya sarılırlar.
türkiye ile lübnan ı suriye yi libya yı cezayir i karşılaştıranlar var hala yav arkadaşlar aynı mıyız biz en başından bir coğrafi konuma bakın bizden yabancıların intikam alma isteğine bakın sanırım bu başlığı açan ya lisede tarihten kalmış ya da hiç okula gitmemiş ya da gerçekleri göremeyecek kadar kör!
ülkenin vakti zamanında Hünkâr iskelesi Antlaşması ile rus himayesine sokulması, Baltalimanı Antlaşması ile Büyük Britanya ve Kuzey irlanda Birleşik Krallığı'nın ekonomik sömürgesi yapılması en sonunda ise Düyun-u Umumiye-i Osmaniye Varidat-ı Muhassasa idaresi aracılığı ile tam sömürge haline gelmesi, tosuncuğumuz için önemsiz meselelerdir, aslolan hünkarımızın ikbalidir nede olsa. atatürk yırtık dondan fırlar gibi fırlamasa, lozan antlaşması ile ile düyun-u umumiye borçları osmanlıdan ayrılan devletler arasında paylaştırılmasa, vahdettin ve veliahtı 2. umberto abdülmecid tüm sorunları pek güzel halledebilirdi. aynı zamanda Vahdettin'in ingilizlerin her dediğini yapmadığına, buna karşılık milli mücadelede ingilizlere tek kurşun atılmadığına inanmak isteyen dingillerin sıçtğı başlıktır.
topyekun bir milletin katıldığı Vahdettinin direktiflerinde anadoluya gönderildigini göremeyecek kadar sığ ayrıca nice Mehmetçik ve kahraman komutanların şehit olduğu.Vahdettini daha hala hain olarak bilen kisilerin, cahil söylemidir.
klavye başından sallamayı alışkanlık haline getirmiş insan söylemi.
düşman işgaline filan uğrasak, kafasını pencereden dahi uzatamayacak korkaklıktaki insanların atatürk'ü yargılaması ve hakkında konuşması çok fazla ironik değil mi sizcede?
