eğer diktatörlüğünün sebebi düşünce özgürlüğünü kısıtlaması olarak görülüyorsa bu tez kolayca çürütülebilir. şöyle ki:
düşünce özgürlüğünden ne anlam çıkacağını bilmemiz gerekir. hastalıklı fikirlerin, türk milletine, türk devletine apaçık zarar getirecek fikirlerin hiç bir şekilde ortaya sürülmesi düşünce özgürlüğünün gereği değildir. hatta ve hatta adalet ve güvenlik gereği zararlı fikirlerin arkasındaki kişilerin ağır cezalara çarptırılması gerekir.
belirtmekte fayda var:
hiçbir yabancı merkezli fikir türk milletine fayda getirmez. ne komünizm, ne nazizm ne başka bir bok. aranılan fikirler geçmişteki türk uygarlıklarında mevcuttur. toplum yapısı mı istersiniz, ekonomi politikası mı istersiniz, ne isterseniz bulabilirsiniz. ama nedir, gelişen teknikler ve koşullar doğrultusunda bu yöntemler geliştirilir, sürekli üzerine bir şeyler konarak sürdürülür.
saltanat kaldırılırken komisyonda kafa kesmekten bahseden, dönemindeki ilki hariç tüm meclisleri kendi seçtiği üyelerden müteşekkil tutan, tkp yöneticilerine hayatı zindan eden mustafa kemal'e atılmış bir büyük iftiradır(!)
anayasamızın degişmesinden sonra daha yahat konuşulacak konulardan birisi, fatih gibi dünyanın gelmiş geçmiş en büyük komutanına bile küfredilen bu demokratik ülkede bazıları hakkında koruma kanunu varsa başka söze gerek yoktur...
padişah götü yalayıp, o diktatör diye bok atan nesil ne ara yetişti bu ülkede anlamadım gitti.
padişah olup cumhuriyetsiz bir ülke bırakmasındansa bize diktatör olup bir meclis bırakması birilerine hala kol gibi batıyor demek.
eğer atatürk padişahlığını ilan etseydi bugün ona karşı olanlar o günde ona laf söyletmeyeceklerdi.
atatürk keşke diktatör olsaydı o kadar çok isterdim ki bu kadar boş adam ortaya çıkmaz bu kadar gereksiz kavgalar ortada olmazdı. keşke diktatör olsaydı da cumhuriyet'i kendi kendini yönetmeyi beceremeyen koyunları bir güzel gütseydi keşke...
