başka ülkelerin kölesi, köpeği olmaktan memnuniyet duyabilecek, onursuzca, ikinci sınıf vatandaş gibi yaşamaya ses çıkartmayacak, özgürlüğün ve bağımsızlığın ne demek olduğunu, annelerinden ve kız kardeşlerinden doğan çocukların babalarının kim olduğunu bilmeden!!! anlayamayacak insan toluluğudur atatürk'e laf edenler... Nankörlerdir!
ne hakkında konuştuğunu bilmeyen insanların katıldığı furyadır. öncelikle dediğim gibi, bir insanın kendisiyle çelişmesi çok komik. sinir bozucu da. bitik bir ülke bırakın da toparlasın demek ne kadar kolay değil mi? ama soran elbette olmaz, bir hiçten bir devlet çıkarmak nasıl böyle çabuk oldu diye. kendi uçağını bile üretebilecek duruma gelen bir ülkeden bahsetmek işlerine de gelmez. düşünen elbette olmaz işçi sınıfı olmayan bir ülkede sanayileşme için atılımlar yapmanın ne kadar önemli olduğunu, kafaları basmaz çünkü. elde demir çubuk yokken fabrika kurmak ne kolaymış ta haberimiz yokmuş. sanayi inkilabının bitmesi diye bir şey varmış, onu öğreniyoruz arkadaşlardan biz. yeteri kadar fabrika, üretim tesisi açılınca sonra hiç açılmıyormuş. zihniyete gel demekten başka bir şey kalmıyor insana. ha kapitalizmin karşısındaki tek görüşü sosyalist görüş olarak anlamak ta ayrı bir meziyet, ayrı bir bilgi birikimi gerektiriyor. vahşi kapitalizm ile devletçilik arasındaki farkları kendine tarihçi diyen, 20 yaşına gelmiş adamlar bilmiyorsa ölmüşüz üzerimize toprak atanımız yok. eğer çok demokratsak ayrıca, bu kadar inanıyorsak demokrasiye her yanlışa karşı çıkacağız. yassıada mahkemeleri adil yargılama yapmıştır dediğimi hatırlamıyorum ben. ama bu, tahkikat komisyonunun iyi bir şey olduğu sonucunu mu çıkarmamıza sebep olmalıdır? gerçek demokratlık bu değildir. kadın hakları bireyselleşmeyle alakalı diyenlere ise kocaman gülücükler yollamak istiyorum. osmanlı devletinin yıkılışı ile Türkiye cumhuriyetinin doğuşu arasında bir anda şahlanmış yani bireysellik? Hem de tüm dünyada yokken örneği, Türkiye topraklarında verilmiş kadınlara haklar. Bak sen şu işe. Bunu sağlayan da Atatürk devrimleri de değildir imasını da gördüm ya, artık ne desem boş. Yakın zamanda Atatürk devrimleri bu ülkeye hiçbir şey katmamış, şişirilmiş balonlardır da dersiniz Hıncal Uluç abinizin, Amerikan güdümlü bir modeli gibi. Yazıklar olsun.
ayrıca "düşmanımız atatürk değil , onun üzerinden bilmem ne edenler" şeklinde gizlenmeye çalışandır. insan kendisiyle çelişmesin bir defa, alamıyor kendini. günümüzün sessiz ve sakin sularında demokratlık taslamak kadar kolay bir şey yok maalesef. askeri otoritenin sivil yönetim üzerindeki etkisinden dem vuranlar tahkikat komisyonundan neden bahsetmezler sormak lazım aslında. ya da "kanlı mı olacak, kansız mı " diyenlerin ne derece doğru yolda olduklarını...
türkiye'nin batının gerisinde olduğu tartışması da başlı başına komedidir. evet, gerisindedir türkiye batının. ancak kimin yüzünden gerisindedir? atatürk yüzünden mi? kurulan cumhuriyet ile birlikte türkiye'nin ekonomik açıdan ne derece büyüdüğünü, o imkansızlıklar içinde neler başardığını görmek bu kadar mı zor? kadınlara bu kadar hak verilen ilk ülkenin ülkemiz olduğunu görmek bu kadar mı zor? bugün türkiye batının gerisindeyse eğer bunun sorumlusunun sonrasında gelen sözde muhafazakar partiler olduğunu görmek bu kadar mı zor? ülkeyi vahşi kapitalizmin kucağına bir anda atanlardan neden bahsedemiyoruz? eğer derdiniz varsa atatürk'ü kullananlarla ilgili onlarla muhattap olursunuz, atatürk ile değil. kaldı ki atatürk'ü insani yönü anlatılmıyor diye sevmeyecekseniz, ondan soğuyacaksanız lütfen soğuyun. omurgasız insanların sevgisine ihtiyacı yok kimsenin.
atatürk'e tapınmaya karşı çıkan bir tepkidir. aslında ikisi de birbirinden kötüdür. yanlız bir takım gurüh atatürk'ün yaptığı en küçük bir şeyin bile eleştirilemeyeceğini düşünerek, diğer bir güruh ise yaptığı her şeyin kötü olduğunu düşünerek eşşeğin müsait yerine su kaçırmaktadır. en doğrusu kendisine tapınmadan veya ona hakarete varacak şeyler yapmadan bu memleket için yaptığı faydalı şeylerin izinden gitmektir.
oldukça rahatsız edendir.
Nasıl anlatsam, nereden başlasam? Fuzuli demiş ya söylesem tesiri yok, sussam gönül razı değil diye, ben de, benim gibi düşünen çok sayıda insan da bunu düşünüyor, bunu dile getiriyor. Ama yine de susamıyoruz, yine de gönül razı olmuyor konuşuyoruz. Tesiri olmasa bile konuşuyoruz, şimdilik elimizden gelen bu çünkü.
Malum, memleketimizde hakaret edilmeyen, tahrip edilmeye çalışılmayan hiçbir değer kalmadı. Millet bilincimiz, Bayrağımız, istiklal Marşımız, Milli Mücadelemiz ve daha birçok şey. Uç noktalarda bulunan sağ ve sol görüş olsun, kendine liberal diyen kesimler olsun, o olsun, bu olsun hepsi ama hepsi bir anda başladılar elimizde ne varsa, sırtımızı dayadığımız ne varsa saldırmaya. Bunların kimilerini bir şekilde anlayabiliyorum. Millet bilinci olmayan, soya yaklaşımı bir hayvanınkinden farklı olmayan, sosyalist bir kişinin istiklal Marşını sevmesini beklemem, sevmesini geçtim o marşı hissedebileceğini, anlamak için kapasitesinin yeteceğini sanmam. Yine ,katı liberal düşüncedeki bir şahsın Gazi'nin devletçilik ilkesini benimsemesini de beklemiyorum. Ancak insan olan herkesten ama herkesten içinde biraz karakter ve vefa kırıntısı olduğunu düşünerek saygı bekliyorum.
Bir insan cahil olabilir, bir insan hayatı boyunca bir kitap okumamış, gazeteye göz gezdirmemiş olabilir. Ama bu asla ama asla bu ülkenin kurucusuna saydırmasına mazeret değildir. Karaktersiz ve kör cahil insanların durumunu daha sonra kendimce açıklayacağım.
Öncelikle Mustafa Kemal Atatürk'ün önderliğinde bir kuş severler lokali değil yeni bir cumhuriyet kurulduğunu kavramamız gerekiyor. Cumhuriyetin de yıllardan bu yana, hatta millet oluşundan bu yana hükümdarın yönettiği bir millete getirildiğini görmeliyiz, zorluklarını kabul etmeliyiz.Kökleşmiş fikirler paslanmış çivilere benzer, kolay kolay yerlerinden sökülemez diye bir söz vardır. Bu durumu çok iyi tanımlıyor aslında. Kuruluş yıllarında da bu çivileri oynatmak hiç kolay olmamıştır ve bu yüzden yeri geldiğinde çivi çiviyi sökmüştür. Devrimin kanlı olduğunu söyleyenler, daha doğrusu bunu utanacak bir şey olarak göstermeye çalışanlara dünyada kansız bir devrim olup olmadığını sormak lazım. Fransız ihtilali kansız mı olmuştur bunun cevabını vermeliler. Ayrıca, uçlardaki solcu arkadaşlar da Bolşevik devrimi sırasında olanları önce kendilerine itiraf etmeliler. Biz biliyoruz çünkü. Romanov ailesinin başına gelenlerden haberdarız. Ama bunu da bir devrim olduğu için normal karşılamak en azından acı da olsa böyle olacağının farkında olmak gerektiğini de biliriz.
Gazi'nin dini ile ilgili birçok dedikodu da dolaşıyor etrafta. Dedikoduların amacının da "tartışmak, insani yönünü ortaya çıkarmak" olmadığının da farkındayız. En azından böyle olduğunu düşünecek kadar saf insanlar olduğuna inanmak istemiyorum. Öncelikle türban yüzünden üniversiteye giremeyen kızlar söz konusu olduğunda "böyle laiklik olmaz" diyenlerin, bir şahsın, Gazi'nin dini hakkında bu kadar konuşması ilginçtir. Kaldı ki ulu önderin Elmalılı Hamdi Yazır'a yazdırdığı tefsir ortadayken ve bu tefsir islam alimleri tarafından da önemli bir tefsir olarak görülürken, kısacası insanlara kendi dinlerini doğru dürüst öğrenmeleri konusunda bir imkan sağlarken bu tarz tartışmaların yapılması ayıptır. Tüm bunları bir yana bırakalım ve komşumuz olan Irak'a bakalım. Her gün kocalarının önünde tecavüze uğrayan kadınların olduğu ülkeye. Siz, kendinize müslüman diyorsanız, bu ülkede direnişi örgütleyecek , sizin deyiminizle "dinsiz" bir Atatürk'ün gelip te "geldikleri gibi giderler" demesini mi isterdiniz yoksa her gün namusum dediğinizin tecavüze uğramasını mı? Bir hayatı kurtarmak insanlığı kurtarmaktır demiyor mu inandığımız? Bir ulusun canını, malını her şeyden önemlisi NAMUSUNU kurtarmış bir kişiye bu yapılanlar ayıp değil midir? Elbette kimsenin Allah ile arasına girilmez ancak bu nankörlüğünüzün hesabını nasıl vereceksiniz Allah'a bilmiyorum.Ne yazık ki, sıcak evlerimizde , sokaklarımızda polislerimiz, sınırımızda askerimiz varken ve bayrağımız dalgalanırken bazı şeyleri göremiyor, anlamıyoruz. O günleri gören, istiklal marşımızın yazarı olan M.Akif'in "Allah Bu Millete Bir Daha istiklal Marşı Yazdırmasın; derken ne kastetmiş olabileceğini düşünmüyoruz. Gün gelecek, çok pişman olacaksınız. Umarım iş işten geçmez.
