Eskiden masonluk ve dinsizlik alameti sayardım fakat atamın ülke için yaptıklarını görünce onu sevmemenin bu vatanı ve milleti sevmemek olduğunu anladım.
dolaylı olarak ben.
şöyle ki; küçükken ben ölülerin doğmamış çocuklara varolmayan ülke tarzında bir yerde bakıcılık yaptıklarına inanıyordum ve bir çocuğa aşıktım. o çocukta tam bir atatürk hayranıydı. dolayısıyla onun bakıcısı atatürk'tü. (evet hayal dünyam genelde içinde yaşadığımdan olsa gerek epey geniş) ben çocuğa, dolayısıyla atatürk'e aşıktım.
latife hanım adına,fikriye hanım da yüreğine aşık olmuştur.sonu ölüm de olsa.bizler ise hem adına,hem yüreğine,herşeyine...keşke zamana dönüş olsa ve sadece 5 dakika ben de görebilseydim.
turkiye'nin laik olabilmesi adina bazi insanlarin kendilerini yapmak zorunda hissettikleri eylem. halbuki ataturk'u kisisel olarak sevmeseniz bile bunun ne size ne de baska birisine bir zarari vardir. asil olan fikirler, sadece fikirler.
