adamın içine öyle bir oturur ki, saçma sapan şeyleri sorgulamak zorunda kalırsınız.
cinsel tercihini sorgularsınız, kısır mı diye sorgularsınız, dinini sorgularsınız, ajan olduğunu iddia edersiniz, ismet inönü'ye yüklenirsiniz vs vs.
kısacası, acı bir olaydır. alenen küfredilebilse böyle saçmalıklara uğraşılmaz, etrafında dolanmak zorunda kalınmazdı. açık açık söylerdi millet söyleyeceğini.
bazı gerici zihniyetlerin orospu çocuğu olduğu pek belli olmasın diye konulmuş yasaktır.iyi niyetli bir yasaktır çünkü atatürk'e ya beyin özürlü spastikler yada zamanında atalarımız tarafından ananesi dürtüklenmiş yarası kaşınan kanı bozuk itler küfreder.
atamızı peygamberleştirmeden, hatasıyla, doğrusuyla zamanının gerektiği kriterlerde değerlendirebilecek ve onun vasıflarını idrak edebilecek vizyona sahip bir toplum olacağımız günler geldiğinde irdelenmesine ihtiyaç duyulmayacak önermedir.
insanların kendi değer verdikleri özel veya tüzel kişilikleri için samimiyet yerine yapmacıklığı, dürüstlük yerine yalanları tercih etmesinden kaynaklanır. bir insanın atatürk'e içinden, evde yalnızken kısacası kimsenin duyamayacağı bir şekilde küfür etmesiyle alenen küfür etmesi arasında ne fark vardır? küfreden insanın beslediği duygu, zihninde oluşturduğu düşünce kalıbı değişmiyor ki a güzel kardeşim sen bunu duymayınca. değişiyor mu? sadece küfür edip etmediğini bilmemiş oluyorsun. duymayınca irrite olmuyor, sanki küfretmiyormuşçasına yaşayıp gidiyorsun. gerçeği bilmiyorsun. gerçeğin seni mutsuz etme ihtimalini gerçeğe tercih ederek mutlu oluyorsun. o kadar. haa ama sen zaten istiyorsun ki adam benim gibi değer versin, en az benim kadar minnettar olsun. e olmuyor kardeşim, sevmiyor işte... hiç boşuna icraatlerini sayma, bu hareketinle daha da itiyorsun. sen kendinde atatürk ile gerek yanlış bilgilenme yoluyla olsun gerek bilinçli bir şekilde olsun başı hoş olmayan insana her türlü küfürü hakareti etme hakkını buluyorsun fakat karşıdan aynı tonda reaksiyon gelince bu sefer bunu sorunsallaştırıyorsun. işin zor...
