bu aralar sık sık karşılaştığımız, kendi tarihini bile okumaktan aciz, dogmatik fikirlerle doldurulmuş düşüncelerle kendi özünü kabul etmeyen, bu ülke için akan kanları hiçe sayan, atamızın kıymetini bilmediği gibi bide sanki bu vatanı kendi kurtarmış gibi ulu önderimizi sürekli eleştirmekten kaçınmayan aciz beyinlerdir.
bu düşmanlı çok çeşitlidir ve atatürk'ün kişisel tercihleri milletin gözüne sokularak sevdirilmemeye çalışılır.
türk faşistlerine denir ki; bak atatürk hiç türk'e benzemiyor
dindarlara denir ki; bak atatürk hep alkol kullanıyor;
solculara denir ki; bak atatürk hep diktatörlük yapmış;
laiklere denir ki; bak atatürk anayasaya cumhuriyetin dini islamdır yazdırmış;
ve bir çok diğer davranışla körüklenmeye çalışılır...
cumhuriyetin ilk zamanlarında memlekette atatürk düşmanlığını yaymak şimdi ki gibi çok popülermiş, bunun için bilhassa mustafa kemal'in hususi hayatını ele alırlarmış. bunlardan biri izmit'in köylerinden birinde, atatürk'ün koynuna her gece bakire bir kız verildiğini söyler. ak sakallı bir dedenin cevabı çok düşündürücüdür. " haydi be canım, ölünceye kadar her gece bir kız verseler, yunan askerinin bir gecede yaptığını yapmaya ömrü yetmez" falih rıfkı atay bu hatırasını şöyle noktalar " sıcağı sıcağına zafer günlerinde böyle idi. daha sonra bizim ak sakallının hafızasını kaybettiğini de gördük"
