Atatürk'ün insan olduğunu unutuyoruz bazen. Sevmeyen hatta nefret eden de olacak illa ki. Burdaki sorun atatürk'ü insan olmaktan çıkarıp putlaştıran zihniyette. Belki de nefret eden kesim de bunun da etkisi vardır.
nefret ile sevmemenin ya da fikirlerine katılmamanın dengesini kuramamış olmanın verdiği düşüncedir. bir insanı sevmeyebilirsin, hatta içsel olarak saygı da duymayabilirsin, tabi bu saygı duymamayı fiiliyata dökerek değil.
nefret olgsu farklı bir duygu olduğundan, adavetkarane bir yaklaşımdır ve bu topluma zarar verir.
neyzen tevfik der ki : atatürk olmasaydı eğer sen gene olurdun fakat baban kim belli olmazdı be hey dürzü. sevip sevmemek önemli degildir onu saygı duyulması gereken bir önderdir.
en basitinden ölmüş bir insanın arkasından konuşmaktır. tamam bir insanı sevmek zorunda değilsiniz ama hiç yüzyüze muhabbet bile etmediğiniz bir insan nasıl nefret edebilirsiniz yazık günah bir de bunlar müslüman'ım falan der kendilerine.
yakın tarihi tarafsız*, gerçekçi, resmi ideolojinin hikaye kitapları dışındaki kaynaklardan araştıran ve irdeleyen; sadece gerçeği bilme, bulma kaygısındaki insanların çok da uzağında olmayan bir his, bir zan, bir duyu hâli...
bazı kemalistlere kapak olmuş son derece samimiyet dolu olan söz. bu kemalist kişiligi bozuk insanlar atatürk ü sevmek bir zorunlulukmuş gibi onu sevmeyenlerin anasına bacısına küfür eder. işte sırf sizin gibi embesil kafalılar atatürkten soguttular bu ülkenin insanını.
mantıkçıların çok sevdiği church-turing önermesini doğrulayan söylem. kendimden biliyorum, eğer elönü sevmiyorsa onu seven tarafta olduğum için safımı doğru seçmiş olduğumu anlıyorum. sen çok yaşa e mi elönü.
