bunu sorgulamak; sizin iyi kötü bu günlere gelebilmenizi sağlamış, okutmuş ya da okutmaya çalışmış, yememiş yedirmiş giymemiş giydirmiş ailenizin yediği yemeği sorgulamak gibi bişeydir. ya da o kadar borçlu olduğunuz aileniz için yaptığınız iyliği sorgulamak işte her neyse. o yüzden gereksiz.
"atın ölümü arpadan olsun" ile "ayranı yok içmeye, eşekle gider çeşmeye" arası bir durumdur. türk insanının ataerkilliğinin ve sonsuz güdülme güdüsünün tezahürüdür. bazıları atatürk'ün yakınından bile geçmeyi bırakın, ucubeye benzese de 'atatürk heykeli' olarak adlandırıldıkları için oracıkta dururlar. bunu yapanların hiç utanması olmadığı düşünülmektedir. yaşadığımız topraklarda başka karakter olmasa gam yemez, hatta salona da bir tane yaptırırdım belki. sıradan insanın sinirlerini bozar. üstüne üstelik faşist bir zihniyettir. insan heykelleri dikilsin, herhangi bir insan. huzurlu bir yaşlı adam, gülen bir çocuk, özgür bir kadın, gururlu bir erkek.. ama bizde bunların hiçbiri olmadığı için, ve bunu söylemek tabu olduğu için süper ego heykelleri dikiliyor.
gemiciklere harcanan paradan kat kat daha değerli olandır. büyük liderlerin heykelleri, görüldüklerinde insana onların düşüncelerini, fikirlerini yeniden anlatmak içindir. bazıları istiyor ki, ata'mızın heykelleri yıkılsın, zamanla yüzünü unutalım, sonra fikirlerini, yıllarca anlatmaya çalıştıklarını... çok beklerler. unutmadık, unutmayacağız.
şu şiiri de okuyun derim:
ey milletim,
ben, mustafa kemal'im...
çağın gerisinde kaldıysa düşüncelerim,
hâlâ en hakiki mürşit, değilse ilim,
kurusun damağım, dilim.
özür dilerim...
unutun tüm dediklerimi.
yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
özgürlük hâlâ,
en yüce değer
değilse eğer...
prangalı kalsın diyorsanız, köleler...
unutun tüm dediklerimi.
yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
yoksa, çağdaş medeniyetin bir anlamı,
ortaçağa taşımak istiyorsanız zamanı,
baş tacı edebiliyorsanız
sanatın içine tüküren adamı...
unutun tüm dediklerimi.
yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
yetmediyse acısı, şiddetin, savaşın.
anlamı kalmadıysa
yurtta sulh, dünyada barışın.
eğer varsa ödülü, silahlanmayla yarışın.
unutun tüm dediklerimi.
yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
özlediyseniz fesi, peçeyi.
aydınlığa yeğliyorsanız, kara geceyi.
hâlâ medet umuyorsanız
şıhtan, şeyhten, dervişten.
şifa buluyorsanız,
muskadan, üfürükçüden...
unutun tüm dediklerimi.
yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
eşit olmasın diyorsanız, kadınla erkek...
kara çarşafa girsin diyorsanız,
yobazın gazabından ürkerek...
diyorsanız ki, okumasın
kadınımız, kızımız;
budur bizim alın yazımız...
unutun tüm dediklerimi.
yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
fazla geldiyse size, hürriyet, cumhuriyet...
özlemini çekiyorsanız,
saltanatın, sultanın...
hâlâ önemini anlayamadıysanız,
millet olmanın...
kul olun, ümmet kalın,
fetvasını bekleyin, şeyhülislamın...
unutun tüm dediklerimi.
yıkın, diktiğiniz heykellerimi.
rahat birakin beni... "
atatürk'ü unutmamız duumunda başımıza geleceklerin yanında lafı bile edilmeyecek bir miktardır. ama bazı beyinsizlerin gözüne o kadar masrafın içinde bunun görünmesi algıda geri zekalılığın en büyük örneklerindendir.
cemaat zenginlerine cüzzi bir miktar karşılığı hibe edilen çiftliklerden, ihalelerden daha az tutar, hatta onların yanında çölde kertenkele gibi durur.
bu ara üstümde saçma bir yaratıcılık var bende farkındayım.
bir buna laf edilmediği kalmıştı. tasarruf güzel şey tabi ama başka yolsuzluklardan, saçma harcamalardan yapılan tasarruf anlamlıdır. Atatürk heykelinden başlarsak tasarrufa, kaldırımlarıda kaldırsınlar diyebilirim. zira çok masraf oluyor, yoldan yürüyüverin canım ne olacak.
Atatürk heykelleri kadar başınıza taş düşsündür. 1940 lar ve 1950 lerde Hitlerin hak etmese bile o kadar çok heykelinin yapılması yanında az olacak bir durumdur.
gelmiş geçmiş en büyük lidere sataşmanın kazandıracağı popülarite de yüksek olacaktır tabii ki, anlıyorum sizi ve yadırgamıyorum. devam edin aferin. çok zekisiniz lan maşallah.
O da birsey mi azizim tüm şehirde astfalt bırakmayip her yeri kilitli parke yapmak için harcanan paranin belki 10da biridir. Gözünü
Sevdiğimin memleketi..
bir atatürkçü olarak boşa gittiğini düşündüğüm paradır.
onun yerine "atatürkçü düşünceyi nasıl gelecek nesillere aktarırız" diye birşeyler yapılsa, bu millete daha çok faydası olurdu. ama ne yazık ki (tıpkı din konularında olduğu gibi) simgelere konunun özünden daha çok önem veriyoruz.
dünyanın her yerinde devletlerin, kurucularının adını yaşatmak ve ona duyulan saygı ve sevgiyi göstermek için benzeri ve üzeri miktarlarda harcadıkları para. hadi bugünkü örneğimiz amerika'dan gelsin: abraham lincoln'un, washington dc'de lincoln memorial'da bulunan 9 metrelik heykeli. hani bazı filmlerde kalkıp yürümüştür bu heykel*. boyunu o filme bakarak da anlayabilirsiniz.
unutulmamması gereken bir lider olduğu için,olan heykellerin sayısı az bile,zoruna mı gitti şakirt,türkiyenin refaha kavuşması heykelle değil,dinci hırsızların çalmaya son vermesiyle mümkündür...
