özgürlük, şeref, zeka birçok sıfatla daha doldurabilirsiniz, kendime özgü diyeceğim belki şu olabilir; baba.
ikinci bir baba. mücadele ve teşkilatçılığıyla düşmandan korumuş, daha henüz halk bilmezken onlara haklarını vermiş ve cumhuriyeti getirmiş. koskoca ülkeye bir baba hemde..
birde bunların dışında, sadece belgesellerde gördüklerim; dolmabahçe, gazetede ölüm ilanı ve ağlayan milyonlarca insan. dolmabahçenin önünde hiç durmadan ağlayan milyonlarca insan! o günden bu güne kadar burnu boktan çıkmayan "öksüz" kalan bir ülke. şimdi "baba" sıfatı sanırım daha anlamlı oldu.
not: çağından çok çok ileride bir zihin. daha önce yazdım pek umursanmadı, (#21740485), vaktiniz olursa hiç olmazsa ata'nın yazdıklarını okuyun, yazının ortasından itibaren ona ait.
insanların Mustafa Kemâl Atatürk'ü düşündükleri zaman akıllarına gelen şeylerdir.
Bozkurt.
Sarı Zeybek.
Cesaret.
Mücadele.
Özgürlük.
Savaş Meydanları ve Kocatepe.
Matematik.
Mavi gözler.
Diplomasi.
Yalnızlık ve Hüzün.
Sonbahar Yapraklarıdır.
Edit : Hesabına uymadı, tası - tarağı topladı kaçtı velet. Başlık başıma kaldı.
