cebren ve hile ile aziz vatanın, bütün kaleleri zaptedilmiş, bütün tersanelerine girilmiş, bütün orduları dağıtılmış ve memleketin her köşesi bilfiil işgal edilmiş olabilir. bütün bu şerâitten daha elîm ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde, iktidara sahip olanlar gaflet ve dalâlet ve hattâ hıyanet içinde bulunabilirler.... mustafa kemal atatürk
ısrarla hatırlatılması gereken ve her türk gencinin yoluna ışık tutacak son başbuğ'un bize bıraktığı mirasın değerini kıymetini bilmemizi sağlayacak eserdir.
Mustafa kemal atatürk sonsuza kadar yaşayacaktır kurduğu türkiye cumhuriyeti'de ilelebet payidar kalacaktır! Ne mutlu türküm diyene!
"Ey Türk istikbalinin evlâdı! işte, bu ahval ve şerâit içinde dahi, vazifen; Türk istiklâl ve Cumhuriyetini kurtarmaktır! Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur!"
Ey Türk istikbalinin evlâdı! işte, bu ahval ve şerâit içinde dahi, vazifen; Türk istiklâl ve Cumhuriyetini kurtarmaktır! Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur!
Bütün bu şerâitten daha elîm ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde, "iktidara sahip olanlar" gaflet ve dalâlet ve hattâ hıyanet içinde bulunabilirler. Hattâ bu iktidar sahipleri şahsî menfaatlerini, müstevlilerin siyasi emelleriyle tevhit edebilirler.
odamın bir köşesinde asılıdır.
her okuduğum da
içim titrer ve bugünü şehitleri devletin başındakileri düşününce kendimi atatürk'e karşı hep mahçup hissederim.
az önce aniden aklıma gelen ulu önderin ulu hitabesidir."...bütün bu şerâitten daha elîm ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde, iktidara sahip olanlar gaflet ve dalâlet ve hattâ hıyanet içinde bulunabilirler. hattâ bu iktidar sahipleri şahsî menfaatlerini, müstevlilerin siyasi emelleriyle tevhit edebilirler. millet, fakr ü zaruret içinde harap ve bîtap düşmüş olabilir." bölümünü bir kez daha düşündüm ve kendime şu soruları sordum cevaplamak güç olsa da.
mustafa kemal bir daha gelse samsun'dan şimdi mecliste muhalefet mi olurdu ? yoksa genelkurmay başkanı olsa ergenekondan içeri mi alınırdı ? ne değişmiş 1919'da kellesini isteyen hükümetten ?
ey türk gençliği birinci vazifen, türk istiklâlini, türk cumhuriyet'ini, ilelebet, muhafaza ve müdafaa etmektir.
mevcudiyetinin ve istikbalinin yegâne temeli budur.
bu temel, senin, en kıymetli hazinendir.
istikbalde dahi, seni bu hazineden mahrum etmek isteyecek, dahilî ve haricî bedhahların olacaktır.
bir gün, istiklâl ve cumhuriyeti müdafaa mecburiyetine düşersen, vazifeye atılmak için, içinde bulunacağın vaziyetln imkân ve şeraitini düşünmeyeceksin!
bu imkân ve şerait, çok nâmüsait bir mahiyette tezahür edebilir.
istiklâl ve cumhuriyetine kastedecek düşmanlar, bütün dünyada emsali görülmemiş bir galibiyetin mümessili olabilirler.
cebren ve hile ile aziz vatanın, bütün kaleleri zaptedilmiş, bütün tersanelerine girilmiş, bütün orduları dagıtılmış ve memleketin her köşesi bilfiil işgal edilmiş olabilir.
bütün bu şeraitten daha elîm ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde, iktidara sahip olanlar gaflet ve dalâlet ve hattâ hiyanet içinde bulunabilirler.
hatta bu iktidar sahipleri şahsî menfaatlerini, müstevlilerin siyasî emelleriyle tevhit edebilirler.
millet, fakr ü zaruret içinde harap ve bîtap düşmüş olabilir. ey türk istikbalinin evlâdı! i̇şte, bu ahval ve şerait içinde dahi, vazifen; türk istiklâl ve cumhuriyetini kurtarmaktır!
muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda, mevcuttur.
asil kan ifadesinden rahatsız yaşam formları varmış...
"bizimki çok bozuk. imrendirmeyin!" demeye mi çalışıyorlar, ne demek istiyorlar?
ayrıca ülkeyi yabancılara satıp, vatana ihanet eden yöneticilere de kuzu kuzu biat etmemiz gerekliymiş hitabedeki bu duruma isyan tavsiyesi de çok antidemokratikmiş.
bak tosunum;
o hitabe dediğin gibi yazılsaydı "ey türk gençliği!" diye değil başka bir milletin gençliği diye başlardı.
en çok şu kısmı , özellikle geçtiğimiz 20 yıla nazaran yazılmış olan hitabe dir.
"Bütün bu şeraitten daha elim ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde, iktidara sahip olanlar gaflet ve dalalet hatta hıyanet içerisinde bulunabilirler. Hatta bu iktidar sahipleri şahsi menfaatlerini, müstevlilerin siyasi emelleriyle tevhid edebilirler. Millet fakr-u zaruret içinde harap ve bitap düşmüş olabilir."
bir insan ancak bu kadar ileri görüşlü olabilir değil mi? büyük adammış. o günden farketmiş bu postal sevdalısı ittihatçıların ne kadar tehlikeli olduğunu , asa asa bitiremeyebileceğini farketmiş. ve demiş ki;
-bu çeteciler yargı organlarını ele geçirebilir , istedikleri gibi at koşturmaya çalışabilir.
-medya organlarını ele geçirebilir , size aptal , göbeğini kaşıyan vs diyebilir. alenen postal propagandası yapıp bunu halkın isteği imiş gibi gösterebilir.
-sırf siyası rant sağlamak için kendi askerimiz ile kendi askerimizi vurdurabilir(heron skandalları, kendi mayınlarımızla ölen askerlerimiz vs.)
-sırf kendileri güçlü olmak , güçlü kalmak için ekonomik krizleri tetikleyebilirler , halkı yoketmek için parçalamak için herşeyi yapabilirler.
"Muhtaç olduğun kudret damarlarındaki asil kanda mevcuttur" diyerek ümitsizliğe kapılmamamızı söylemiş.
nitekim 20 sene önce hayal olan şeyler artık gerçek. bu postalcıların kökü kurutulmak üzere , şahsi menfaatleri için vatana , millete ihanet edenlerin o "şahsi menfaatleri" münasip yerlerine sokulmakta.
"Ey Türk istikbalinin evladı! işte bu ahval ve şerait içinde dahi vazifen; türk istiklal ve cumhuriyetini kurtarmaktır. Muhtaç olduğun kudret damarlarındaki asil kanda mevcuttur."
bu millet diğerlerine benzemez , öfkelenir , ama yazar bir kenara. bilir ki sandık kendisine geldiği sürece "kanı bozuklardan" ve "kazandığını sananlar" dan intikamını alır.
çok şükür , artık postalcıların hepsi tehlikenin farkında. o tehlikenin adı "demokrasi" dir. güçlendikçe kendileri deşifre olmaktadır.
o "tehlike" hepsini yutacak engin bir okyanus kadar büyük artık. her biri tek tek boğulacak.
ne mutlu türküm "diyene" cümlesini kurmuş birini ırkçılıkla suçlamak mantık dahilinde değildir bence. ve ilköğretimde konu olarak işlerdik ya, her geçen gün ne kadar doğru olduğunu anlıyor insan:
"bütün bu şerâitten daha elîm ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde, iktidara sahip olanlar gaflet ve dalâlet ve hattâ hıyanet içinde bulunabilirler. hattâ bu iktidar sahipleri, şahsî menfaatlerini, müstevlîlerin siyasi emelleriyle tevhid edebilirler. millet, fakr ü zaruret içinde harap ve bîtap düşmüş olabilir."
