demokrat parti döneminden bu yana süre gelen, solcuların kafasındaki zihniyeti ortaya koyan bir zorlama düşünce grubu.
cumhuriyet'in ilk yıllarında böyle bir düşünce yoktu. atatürk herkesin atası idi. radikal islamcılar hariç ona karşı hiddetle duran bir grup yoktu. elbette eleştirenler mevcuttu. ama bu demek değildir ki onu sevmemek, ona karşı olmak. yineliyorum radikal islamcılar dışında.
demokrat partinin kurulmasıyla ve iktidar olmasıyla durum giderek değişti. sağ sol kavramı iyice alevlendi. insanlar kutuplaşmaya başladı belli bir zaman zarfı içinde. demokrat parti dönemi benim de yadırgadığım, hiç beğenmediğim bir dönemdir. chp nin sıkı muhalefetiyle iş bir meydan savaşına dönüştü. dp içinde de bu radikal islamcılar baya geniş bir nüfusa sahipti. chp de bunu kullanaraktan muhalefet yapmaya başladı. malumunuz kubilay ve diğer olaylar. konu şirazesinden iyice çıktı 27 mayıs darbesiyle birlikte. askerin de rengini belli etmesinden sonra iyice ortalık karıştı, bunlar malumunuz şeyler.
fakat chp bu süre zarfı içinde öyle bir yanılgıya düştü ki. atatürk'ü kendi yanına alıp kendisi dışında olmayanı atatürk düşmanı ilan etti. belli bir dönem de bu siyaset anlayışı ile iktidar oldu. chp'nin iktidar olduğu ve muhalefet olduğu tüm dönemlerde bu tutum gelişerek devam etti. ve ortaya solcu değilsen ya da sosyal demokrat, atatürk karşıtısın gibi bir fikir ortaya çıktı. karşıtı olmasan bile atatürk'e sevgin bizim yarımız kadar değil inancı. evet başa gelen sağ iktidarlarda ya muhalefetlerde böyle bir atatürk'e karşı olan kesim her zaman olmuştur. ama bunu tüm sağcılara, liberallere mal etmek te abesle direkt iştigaldir. en çok canımı sıkan sol partilerin günümüzde hala bunu bir kalkan olarak kullanması. karşılaştıkları herhangi bir sağ görüş ya da apolitik görüş sahibi insana bunu yaftalaması. atatürk sadece kendilerinin atatürk'ü imiş gibi davranmaları, düşünmeleri. halbuki bu davranışlarını ata görseydi eğer bilmiyorum nasıl bir şeyler derdi kendilerine.
Ataturk sagcilari sevmiyor muydu ki sagcilar Ata`yi sevmesin. demokrasiyi saglamakti hep amaci. partiler cogalsin, gorusler cogalsin, en dogrusu bulunsun, turkiye icin hersey sonucta... Akil ve mantikla her sey asilabilirdi. ama maalesef Turk aklinin beyin firtinasi hep en dogruyu bularak durulmuyor, bazen cok yikici sonuclar dogurabiliyor.
Ataturk sevgisini tekellemek icin Turk olmak bile yetmez... *deil ki solcu olmak gereksin... *
