atatürk ün kemiklerini sızlattığını düşündüğüm eylemdir.çünkü anmaya "kutlama" diyen okul müdürleri anmada kahkaha atan öğretmenler, o yağmurda kedi gibi birbirlerine sokulan zavallı öğrencileri gördükçe... tabiki ölüm yıl dönümlerinde anılması gerekir. ama onun istediği şekilde, anma programında o yıl meydana gelen ülkeyi ilerleten olaylar anlatılmalı bu anma okulun bahçesinde öğrencileri dondurarak değil her okulun kapalı konferans salonlarında yapılmalı.biz daha ulu önderi anmayı beceremiyoruz kii ülke kalkındıralım!!
şaka gibi başlık.
süpriz misiniz akşam akşam ya! üstüne de kadir gecesi?
alın size özgürlükler ülkesi. dua edeceği adam hakkında atıp tutan tipler. hala da biri çıkıp burası hede ülke falan demesin.
evet, burada hala ata'sını yılmadan anacak bir sürü adam var. ayrıca s*kimde de değil. tek başıma da anabilirim. kalpten istemedikten sonra sizin anmanıza koyayım.
bazı düşünce sahiplerine batan durumdur. tanıma gerek yok; kim onlar.
düşüncelerini anlamaya çalıştıkça, yolunda yürüdükçe zaten anmaya gerek yoktur; çünkü bizimledir. ama biz yine de anarız onu. tabi bazılarının gücüne gider atatürk'ü anmak. çünkü sevmezler atatürk'ü, yaptıklarını da sevmezler. bu ülkeye verdiklerini de. sığ bahaneler gösterirler. yok efendim neden 2 saat ayakta dikiliyoruz, yok neden anıyoruz gerek var mı, çok saçma.
atasını törenle bile anmaya gocunan bir insandan ne hayır gelir. atasına saygısı olmayanın, anasına, toprağına, askerine saygısı var mıdır.
atatürk'ü andığın törende bırakmayacaksın; tüm mesele bu; zaten o yaşıyor.
hep dediği gibi; " beni görmek suretimi görmek değildir, benim fikirlerimi anlıyor ve paylaşıyorsanız beni görüyorsunuz demektir"
atamla aramda 100 sene var. ama ben onu görüyorum. hala törenlerle anıyorum. çünkü bu vatanı seviyorum; atamın yarattığı bu ülkeyi. bazıları kaçarken savaşan atalarımı da unutmadan.
ezberletilmiş hiç değişmeyen şiir kalıpları , sadece ön sıradakilerin görebileceği defalarca uygulanmış tören planı... töreni dersten kaçma olarak gören , zaten dinlemeyen zaten anlamayan ; kışsa üşüyen yazsa sicaktan bayılan öğrenci yığınının yaptığı içi boşaltılmış eylem.
oysa çok daha duygusal çok daha anlamlı önce insana saygı çerçevesinde yapılamaz mı!! Atatürk ezberletilmemeli , anlatılmalı. sen ezberletirsen o çocuk büyüdüğünde unutur. zaten O'nu unutmuş bünyelerle dolduğu için ülke bu gün bu konumda.bu ülke atasını anarken bile samimi değil.herşeyi kalıplar halinde yaşamaya alıştırılan biz samimi değiliz.
bu devletin kurucusu olan, bize bu yaşam alanını sağlayan insanı 365 günde bir anmaya rağmen birilerinin g.tüne battığı durumdur. geçmişimizdeki bu denli önemli bir insanı törenlerde anmamayı istemek kadar gerizekalı bir durum ancak, art niyetli zihniyetin düşüncesi olabilir. bunu öne sürmek bile gülünç ve zavallı bir durumdur. yılda bir gün, bi kaç saatlik tören için ayakta beklemeyi bile çok gören bu insanlar, sıra boş beleş işlere gelince fink atarlar. aylak aylak gezmek, tozmak onlar için ulusunun atası olan kimseden daha değerlidir.
bir de atatürk düşmanı yaratıklar varki, onlar zaten başlı başına bu anma olaylarını sindiremezler. anma programına fethullah gülen in öğretilerini koy bak, hemen nasıl dört nala koşuyorlar. hatta tören 24 saat olsa, birinin bile gıkı çıkmadan, sabaha kadar dinleyiverip o tören alanına konuşlanıverirler. ama atatürk'e sıra gelince hertürlü söylemi, istemi dile getirmeye cürret ederler.* anma törenlerini kaldırmak, paradan, devlet dairelerinden atatürk resimlerini kaldırmak, okullardaki ders kitaplarından soyutlamak, atatürk'ü zihinlerden silmek, atatürk diye bir kavram olmasını istememek ağızdaki baklalarıdır.
kısacası, bu gibi saçma ve rezil istemlerde bulunan zatlar yakında eminimki, andımızın yerine okullarda, başbakan beylerinin ağzında sakız olan ''beraber yürüdük biz bu yollarda'' dizelerinin yer almasını bile isteyeceklerdir. **
atatürk'ü hala törenlerle anmak saçmadır!, gereksizdir!. çünkü onu görmek demek, kendi dediği gibi sadece yüzünü görmek demek değildir, fikirlerini ve düşüncelerini anlamak demektir.
o duygu ve düşünceleri yaşatmak, anmak ve ölümsüz kılmaktır. koca bir yıl içinde atatürk'ü andığınız kaç tane gün var 10 kasım'dan başka?
bayramlarda yaptığınız 1 dakikalık saygı duruşu mu sizi rahatsız eden? ya da bu vatanın nasıl kurtulduğunu iyi bilen, sadece bir şeyler söylemek için ata'ma laf sokmaya çalışan insanlar gibi olmayıp kendini bilenlerin sahip çıktığı atatürk imajı mı?
bu ülkede her gün bir şeyler kutlanıyor, özel günler, haftalar. sigarayı bırakma günü, dünya eşcinseller günü, kabotaj bayramı, tıp bayramı, ot bayramı, bok bayramı, bilmem nerenin kuruluşu, bilmem nerenin kurtuluşu. hepsi gayet monoton bir şekilde kutlanıyor ama kimsenin rahatsız olduğunu düşünmüyorum.
atatürk'ün adını anmak, onu yad etmek bu kadar mı rahatsız ediyor bazı bünyeleri? sevmenizi beklemiyorum artık ondan vazgeçtim, ideolojisini benimsemenizi de beklemiyorum ondan da vazgeçtim, onun gibi aydın ve cumhuriyetçi olmanızı da beklemiyorum bu zaten büsbütün hayal.
ama en azından sizin türk olmanızı sağlayan, şu anda bir ingiliz ya da fransız soyu olmanıza engel olan bir kurtarıcının ruhuna saygı duyun. o'nu özlemle anmamıza ses çıkarmayın.
hertürlü saçma hurafeye inanan , istiklal marşı okunurken sigara içebilen , istiklal marşı okunurken yerinde 2 dk duramayan bir nesil için normal olan bir olay.
(bkz: saygısızlık)
(bkz: saygısız)
olmus insanlar icin once kirkbir yasin ya da mevlit okutuluyor. hatta 7si, 40i, 52si diye dualar okunulup aniliyor o kisiler. bu da sacmalik di mi? ne geregi var, di mi?
zihninin en derinlerinde şeriat özlemiyle yanıp tutuşan insanların, tıpkı laikliği yeniden tanımlamaya uğraşarak altını boşaltma girişimleri gibi, türk silahlı kuvvetlerine çamur atma eylemleri gibi, bu söylem de, nihai hedefin * önündeki en büyük engellerden biri olan atatürk'ün maneviyatının ve atatürkçülüğün unutulmasını sağlamak, yetişen yeni nesillerin ulu önder'imizi tanımamasını ve hatta mümkünse hiç bilmemesini sağlamaya çalışmaktan ibarettir.
zavallı yağmur altındaki çocuklar kalmıştı propagandalara alet olmayan...
içlerinden küfür eden zavallı küçük çocuklar...
söylemlere ancak gülebildim..içimi çok burktu yazılanlar..
