hayatı boyunca "anneni mi daha çok seviyorsun babanı mı?" sorusuna maruz kalmış bir yazar başlığı. zaar, sürekli kafasında sevgi karşılaştırması yapıyor. *
humanistler için, insanın, insan yaşamının üzerinde bir değer yok! ne bayrak, ne vatan ve ne de milliyet. hiçbiri, insan yaşamından daha değerli değil. yeri geldiğinde kof kof atmayı, edebiyat parçalamayı, bilincimizi ve donanımımızı, inandığımız bu değer uğrunda seferber etmeyi ve her defasında haklı çıkmayı, istiyor ve benimsiyoruz.
lakin, bir de şunlar var;
- göğsünü, vatan toprağı için kurşunlara siper etmiş, yüzbinlerce insan.
- emperyalist devletlerin ve izledikleri ideolojinin göğsüne saplanmış, kocaman bir hançer.
- hürriyet ve istiklalin, dökülen kan pahasına kazanılması gerektiği bilinci.
- tüm bu kurtuluş mücadelesi ile onlarca sömürge ülkeye örnek olmanın yaşattığı, büyük haz.
ve
- o insanları, bunun gerekliliğine inandırmayı başarmış, güçlü bir lider.
hataları yok mu? elbette var! ama bunlar, onun elinin öpülmesini engelleyecek kadar önemli şeyler değil. mustafa kemal 'atatürk' yani 'türk'ün atası' mustafa kemal. kim ne derse desin, elleri öpülesi bir insan. babam da tereddütsüz öperdi, ben de öpüyorum.
atatür mukemmel bi gelecek kurabileceğim bir düzen kurdu, basta devlet baba, ardından öz babam bu geleceği kurmamı önlemek icin hep tas önüme taş koydu.
atanin izinden gidenler olarak o taşa basıp daha yukseğe cıkmak icin calısmaya devam.
hakkında bu kadar çok entry girilince gerçekten de ciddiye alındığını ve tartışıldığını farkettiğim yazardır. ulan adamın biri geliyor, saçma sapan bir başlık açıyor. bu her gün tekrarlanan bir olay. anlamadığım nokta şu; böyle provokatif olduğu belli olan başlıklar neden ciddiye alınıyor? "baban kimdi bilemezdin şerefsiz"ler havalarda uçuşuyor, müslümanlıktan dem vuruluyor.
