gecen hafta yaşadığım bir olayda beni zora sokan cümle.
şöyle ki:
arkadaşın bir Atatürk ile ilgili seviyesiz bir espri yaptı. ben ise ölmüş adamın arkasından böyle konuşma diye onu laikçe uyardım.
hoca durur mu yapıştırdı cevabı: Atatürk ölmedi kalbimizde yaşıyor.
Öldü, sevgi ve saygıyla yad ediyor çoğu zamanda liderlik konusunda çıtayı bu kadar yükseltmiş oluğu için kızıyorum.
Hiç tanışmadığın birini özlemek, olmadığı için kızmak.
Benim jenerasyonumda, benim ailemin benzer şekilde yetiştirdiği bir çoğumuz küçükken Atatürk'ü ailemizden bildik, dede gibi gördük, belki onun içindir ki şimdilerde şahsına ve fikirlerine hakaret edilince ailemden birine hakaret ediliyormuş gibi hissederim.
Benim oğlum 3 yaşında, bana "en büyük Türk Atatürk" dediğinde neden böyle düşünüyorsun dedim cevap olarak çünkü o hepimizi çok seviyor dedi. isteyen eksilesin, isteyen istediği hakareti, küfürü sıralasın.
