bir çok çocuğun doyasıya atari oynayamamasına sebep olmuş olan yalandır, televizyonu ele geçirmek isteyen anne babaların favori yalanlarındandı vaktiyle.
yalan olduğunu öğrendiğimde hazin bir pişmanlık duygusunun içimi kaplamasına sebep olan yalandır. boşa mı oynamadım lan ben doya doya o zaman?
(bkz: ben gidiyorum amk)
Bu yalanı ortaya atanın allah belasını versin lan.
Kim çıkardı oğlum bu yalanı. Tüm çocukluğum bu yalanla mücadele etmekle geçti amk. Atariyi kurup oyun oynarken hep annemin "tv"yi bozuyorsun" bakışlarına maruz kaldım.
Ağız tadıyla bir Mario oynayamadım...
Yetmedi gençlik çağlarım da bu yalanla mücadele etmekle geçti ameneke.
Atari devri kapandı, playstation devri başladı. Yine ps'yi kurup oyun oynuyorum ve yine annemin "tv'yi bozuyorsun" bakışlarına maruz kalıyorum...
Neyse bir gün bizim tüplü tv bozuldu. içimden sıçtık dedim. Annem bir yandan babam diğer yandan "bak gördün mü bozdun işte amk" demek için sabırsızlanıyorlarmış gibi hissediyorum. Bunu düşündükçe de daha bir sıçıyorum.
Eskiden olsa uyumuş numarası yapar, babamın azarından kurtulurdum, ee yaşım da 14-15 o sıralar. Yemezler yani.
Peder eve geldi. Annem de haklı çıkmanın gururu ile babamla bir olup "bozdun işte amk", "biz sana dedik" , "bozulmaz bozulmaz dedin bak noldu şimdi" diye söylemiyorlar... Sadece susuyorlar ama içlerinden böyle söylediklerini biliyorum...
Neyse bir tamirci çağırdık. Usta göt cebinde 3 tane yıldız tornavida ile ayağını sürüye sürüye girdi. Hal ve hareketlerinden "çok acelem var" tavrını seziyordum...
Adam "biz ne TV'ler tamir ettik" der gibi göt cebinden çıkardığı tornavidalarla çat çat çat televizyonu açtı. Oradan bir aparat eskimiş, onu değiştirdi...
Annemle babam, ustanın ağzının içine bakıyorlar. He usta, atari bozmuş dimi, atari demi, biz biliyorduk lafları ağızlarından çıktı çıkacak...
Peder tv'nin başında bekliyor zaten. Ustadan onay aldıktan sonra yani usta "sikin şunu" diye beni işaret ettiğinde hemen girişmeye hazırlar bana...
Neyse usta söktü taktı, peder sonunda dayanamadı sordu;
