Yüzümü bulutlara kaldırıp
Dua eder gibi mırıldanıyorum
Kuşlarla, otlarla yıkanıyorum
Rüzgarla, ilkbaharla
Güneş gözkapaklarımı ısıtıyor
Ah! Güvenilmez ilkbahar güneşi
Rüyada mıyım, gerçek mi bu
Hem var gibiyim, hem yok gibi
Bir güney kentinde, bir kıyı kahvesinde
Başakların sonsuz salınışı
Burada, kendimle başbaşa
Ömrümü böylece tamamlayabilirim
Bir kuşu dilinden hiç öpmedim
Belki bir gün öpebilirim
Belki bir gün rüzgar olurum ben de
Eserim başakların üzerinden
Kalbim bir yaz gününe karışsın isterim
Bir kuş cıvıltısında doğmak için yeniden
kendisi hakkında pek bir bilgiye sahip olmadığım, sahip olmak da istemediğim bir kaç şiiri ilgimi çeken şair.
zira bir şiirindeki şu sözler epeydir zihnimdedir:
o kadar çok inek gördüm ki hayatımda
onlara bir şiir adamam gerek
...
diye başlar ve bu şiirinin sonu da çok ilgi çekicidir:
...
sonsuz değişmezliğin simgesidir onlar
ve yüce bir ağırbaşlılığın
ineklere armağan olsun bu şiir
güvencesine durağanlığın...
sırf ismi ve soyismi bile 3-4 kilo taşak eder arkadaş bu adamın.
ataol behramoğlu isimli bi adamın, yitik, ezik, yeteneksiz bi adam olabileceği aklına yatıyor mu senin? valla yalan yok, cumhurbaşkanlığına aday olsa, sırf isminden oyumu ona verirdim. ataol behramoğlu! oyşşş.
Öğrendim ki...
Bazı insanlar sizi çok seviyor
Ama bunu nasıl göstereceğini bilemiyor.
Öğrendim ki...
Ne kadar ilgi ve ihtimam gösterseniz
Bazıları hiç karşılık vermiyor.
Öğrendim ki...
Para ucuz bir başarı.
Öğrendim ki...
En iyi arkadaşla sıkıcı an olmaz.
Öğrendim ki...
Düştüğün anda seni tekmeleyeceğini düşündüklerinden bazıları
Kaldırmak için elini uzatır.
Öğrendim ki...
iki insan aynı şeye bakıp
Tamamen farklı şeyler görebilir.
Öğrendim ki...
Aşık olmanın ve aşkı yaşamanın çok çeşidi vardır.
Öğrendim ki...
Her şartta kendisiyle dürüst kalanlar
Daha uzun yol yürüyor.
Öğrendim ki...
Hiç tanımadığın insanlar,
iki saat içinde,
senin hayatını değiştirir.
Öğrendim ki...
Anlatmak ve yazmak ruhu rahatlatır.
Öğrendim ki...
Duvarda asılı diplomalar
insanı insan yapmaya yetmez.
Öğrendim ki...
Aşk kelimesi ne kadar çok kullanılırsa, anlam yükü o kadar azalır.
Öğrendim ki...
Karşısındakini kırmamak ve inançlarını savunmak arasında çizginin
nereden geçtiğini bulmak zor.
Öğrendim ki...
Gerçek arkadaşlar arasına mesafe girmez.
Gerçek aşkların da!
Öğrendim ki...
Tecrübenin kaç yaşgünü partisi yaşadığınızla ilgisi yok,
Ne tür deneyimler yaşadığınızla var.
Öğrendim ki...
Aile hep insanın yanında olmuyor.
Akrabanız olmayan insanlardan ilgi, sevgi ve güven öğrenebiliyorsunuz.
Aile her zaman biyolojik değil.
Öğrendim ki...
Ne kadar yakın olursa olsunlar
En iyi arkadaşlar da ara sıra üzebilir.
Onları affetmek gerekir.
Öğrendim ki...
Bazen başkalarını affetmek yetmiyor.
Bazen insanın kendisini affedebilmesi gerekiyor.
Öğrendim ki...
Yüreğiniz ne kadar kan ağlarsa ağlasın
Dünya sizin için dönmesini durdurmuyor.
Öğrendim ki...
Şartlar ve olaylar,
Kim olduğumuzu etkilemiş olabilir.
Ama ne olduğumuzdan kendimiz sorumluyuz.
Öğrendim ki...
iki kişi münakaşa ediyorsa,
Bu birbirlerini sevmedikleri anlamına gelmez.
Etmemeleri de sevdikleri anlamına gelmez.
Öğrendim ki...
Her problem kendi içinde bir fırsat saklar.
Ve problem, fırsatın yanında cüce kalır.
Öğrendim ki...
Sevgiyi çabuk kaybediyorsun, pişmanlığın uzun yıllar sürüyor.
bir yanı hep ankara'da olan şair. hem rüzgarla hem de evrenle aynı yaşta; güneş kardeşi; bir ırmakla sevişmekte; küçük tasalara, tutkulara, heyecanlara paydos diyen şair.
.....
"Bir çocuğu yetim bırakan gün
akranlarından da yoksun kılar onu
dolaşır boynu bükük, başı önde, gözü yaşlı
çaresiz başvurur babasının arkadaşlarına
rasgele sarılır onun bunun eteğine
şarap tasını uzatsa bile acıyan biri
ıslatır şarap dudağını, dokunma damağına"
okurken bu sözleri ve daha acılarını
seni
düşündüm kızım
yüreğim
burkuldu acıyla
ama yakıştıramadım
hiçbirini o sözlerin
ne sana
ne kendime
ne de babanın arkadaşlarına
bu kederli
ayrılık günlerinde
öylesine
kol kanat gerdi ki
dostlar bana
öylesine
sıcak ve
gösterişsiz
bir içtenlikle
paylaştılar ki
sıkıntımı
-hem de yüzlerini
ilk kez gördüklerim
ilk kez duyduklarım
adlarını-
anladım
görünmez
nice bağlarla
bağlı olduğumuz
dostlarımız var
-görmemiş olsak da
yüzlerini,
adlarını hiç
işistmesek de-
ve anladım ki
yalnız da değiliz
yetim de
çaresiz de...
Başka biri olacaksın istemesen de
Tenine başka bir ten dokunduğunda
Gövden buluştuğunda başka bir gövdeyle
Başka bir nefesle karıştığında nefesin
Başka biri olacaksın istemesen de
Gece uykunda ya da gün ortasında
irkileceksin apansız bir duyguyla
Bir uçurum kıyısında sendelemiş gibi
Başka biri olacaksın istemesen de
Bakışlarımın izini taşıyan giysilerin
Tüketecek ömürlerini birer birer
Değişecek yeri bir dolabın,pencerede bir çiçeğin
Başka biri olacaksın istemesen de
Dudaklarında benden sonraki bir çizgi
Tanımadığım bir ton gülüşünde
Ve artık beni unutmaya başlayan gözlerin
dün tüyap'ta tekin yayınları'ndan çıkan şiir kitaplarını imzalamıştır.
bir çok çeviri etkinliğinde karşılaştık ama konuşmaya cesaret edememiştim. sonunda konuşmak nasip oldu. kitap da imzalattım, fotoğraf da çektirdim. sohbet de ettim.. meslektaş olacağımızı da araya sıkıştırmayı ihmal etmedim. * allam sana geliyorum...
rus dili bilgisinden midir nedir son zamanların en ateşli laiklik savunucularından olup çıkmıştır.
koca şair çıkmış tv lere türbanlılara, üniversitelere, inançlı insanlara giydirip duruyor.
(bkz: olacak iş değil)
"her gün yeniden ölerek
zalimin elinde tutsak
cahile kurban olarak
yalanla kirlenmiş havada
güçlükle soluk alarak
savunmak gerçeği çoğu kez
yalnızlığını bilerek
korkağı döneği suskunu
görüp de öfkeyle dolarak
toplanır ölü arkadaşlar
her biri bir yerden gelerek
kiminin boynunda ilmeği
kimi kanını silerek
kucaklıyor beni metin altıok
aldırma diyor gülerek
yaşamak görevdir yangın yerinde
yaşamak insan kalarak
kucaklıyor beni metin altıok
aldırma diyor gülerek
yaşamak görevdir yangın yerinde
yaşamak insan kalarak
