atam izindeyiz(!) merak etme.. bilgisayar başında ülkeyi kurtarıyoruz artık facebook gibi sitelerde profil fotoğraflarımıza bayrağımızı koyarak kutluyoruz bayramımızı. gruplar oluşturuyoruz bilmem kaç kişi olalım diye.. neyin savaşıysa bu bir milyar olsa neye yarar??... sevmiyorum bu dönemi kendim dahil hiç kimseyi sana layık görmüyorum izindeyiz lafını da ağzıma alamıyorum.. cahil bir gençlik var ortalarda dolaşan çok bildiğini sanan ama bir bok bilmeyen politikadan zerre anlamayan ama dil pabuç kadar yorumlar yapan... susuyorum atam yorum yapamıyorum sessizce oturuyorum bu da yakışmaz biliyorum.. bizi yöneten insanlara bakıyorum gençler yanlarında masum kalıyor.. nereye gidiyoruz atam ne olacak halimiz???
kimse kimsenin izinde degil hepsi koca bir yalan. herkes kafasına göre yaşıyor herkes çıkarı peşinde koşuyor.( devlet abilerimiz bunlar). kimi tren alıyor, kimi vapur, kimi parasına para katıyor, kimisi dagdan inip yine daga çıkıyorlar. yani kısaca izinizde olan birisini tam olarak göremiyorum ben bunun için atam izinde degiller.
13-14 yaşına kadar atam izin yapıyoruz gibi bi anlam yüklediğim cümle. doğrusunu anlayınca kendimden uzun süre utanmama sebebiyet vermiştir. atam şimdi gerçekten izinden geliyorum.
edit:lan niye eksiliyosun salaktım küçükken.
at izini it izine karıştırmış kemalist slogandır. o atatürk ki, mason localarını kapattığı halde, masonlar da bunu söylüyorlar. dersim'i devletin tunç elinin hatırasına, tunceli yaptığı halde, aleviler de bunu söylüyor. aklım karıştı vallahi...
küçükken ilkokulda yapılan törenlerde bazı öürencilerin ellerinde pankartlar olurdu üzerlerinde "atam izindeyiz" yazardı. evet buraya kadar herşey normal fakat benim bunu o günün tatil olması sebebiyle "atam izne çıktık valla oh kebap.." mı demek istiyoruz düşüncesine itmişti senelerce bu pankartlar. neyseki büyüdümde geçti.
bu tezahürat beşiktaş'ta maç saatinde beşiktaş'ın maçının izlendiği herhangi bir meyhanede rakı bardakları havaya kaldırılarak yapılır..dün ankaragücü maçında yaptık mesela
ilkokul yıllarında genelde "izindeyiz" eyleminin "tatil yapmak" anlamı anlaşılır küçük bünyede. beynin hacmi biraz daha arttığında "hehe peşinden gitmek, onun yaptıklarını örnek almakmış lan o izin" olunur, "ne kadar malmışım lan onu nasıl öyle anlamışım" denilir, gülünür. beynin hacmi biraz daha büyür, yaşanılan ülkede yenilen kazıklar tecrübe hanesini doldurur, farkındalık oturur olgun bünyeye, "vay anasını, taaa ilkokul yıllarında doğru anlamışım ben bu cümleyi de kandırmışlar bizi" denir, kendinden utanılır.
nihayet tüm bu trajedeyi tek bir belediye pankartı açıklar fazladan materyala ihtiyaç duymadan: http://img240.imageshack.us/img240/8273/09623nz.jpg
evet atam, izindeyiz.
asya kültürünün değişmez ikonu olarak 'ata' kelimesinin türkiye de doğurduğu en basitinden slogandır.
bir halk veya millet bir lidere her zaman ihtiyaç duyar. özellikle bir lidere ihtiyaç duyma alışkanlığı doğu kültüründe gerçek anlamda çok fazla olması sebebiyle bunu tabii karşılamak ve bunla beraber atatürk gibi gerçek anlamda önemli şahsiyetlere saygı duymakla beraber ona hayranlığı doğal karşılamak pek mümkün ve akla mantığa uygun.
ama be kardeşim, nedir bu doğulu olmanın genetik kodları ben hep merak ederim?
yani durmadan bir liderin yüzyıl bile geçse arkasından sürüklenmemidir?
yoksa, azerbaycanda olduğu gibi her tarafı haydar aliyev parkı yapmak mı?
hatta okullarda durmadan 'atam izindeyiz' zoraki kompozisyonları yazdırmak mıdır?
küçük bir rivayet: türkmenistanda safarmurat türkmenbaşıya nerden esmis pek bilmem ama tarihle alakasız bir tarih kitabı yazmış. iyi hoş yazsın. ama adam ne yapmış bu kitabın liselerde okutulmasını zorunlu kılmış, yetmemiş üstüne bir de üniversite sınavlarında bu kitapdan sorular sordurmuş.
yahu doğu genetik kodlarında olan bu bilinçaltı daha kimde var.
azerbaycanda her sene üniversiteye giriş sınavlarında alakalı veya dolaylı olarak haydar aliyevle bağlı en az 10 tane soru çıkıyor.
türkiye de her okulda atatürk köşesi bulundurulma zorundalığı.
sovyetlerde her yere lenin'in heykelinin dikilme mecburiyyeti.
bu böyle uzar gider.
sembolize etme konusunda aralarında en saygı duyduğum doğu halkı sadece ve sadece yahudiler.
şöyle ki tek semvol ve tek anlam taşıması babından - yahudi altıgeni.
velhasıl, dediğim şu birilerinin hakikatende izinde olmasını umut ettiğimiz bir tür yol göstergesi