paşamın gözü bir anlığına aralansa da bu rengarenk günleri görebilse. her yerin gizli ibnelerle dolduğunu görse ne derdi acaba. atam sevinirdi belki. çünkü dediği gibi Samimi ve meşru olmak şartıyla her fikre hürmet ederiz. "Fikirler, şiddetle, top ve tüfekle öldürülemez" derdi. ya atamın silah arkadaşları, onlar ki mevcudiyetimize sebebiyet muzaffer çıkılmış savaşların kahramanları, kendi askerlerinin gökkuşağı rengi çadırlarına girdiklerinde karşılaştıkları manzaraya sebebiyet vermek isterler miydi? yitirilmiş bi bekaret, . yazık...
hainleri nasıl takır takır astıysa bu ibneleride asardı. ülkenin gelmiş geçmiş en delikanlı adamından bahsediyoruz, dünyayı gibmiş adam, kurtardığı insanların hemcinsleriyle tokmaklaşmalarına göz yumar mıydı?
