Sevgiye tembellik yaraşmaz...
Yaraşmaz işte...
O, Tanrı'nın bizi denemesidir.
Başımıza ne gelirse gelsin, sahip çıkmamız için.
Sevgi, en çok da zor zamanların enerjisidir.
Seni, yolda kararlılıkla tutan..
Off bile dememektir sevgi.
Canını koymaktır,
Ruhunu..
Sevgi,
Sendir.
Üşenmezsen elbet...
Boş verip , dolu alınmaz.
Ruh, beden, akıl bir bütündür.
Demek kolay...
Tanrı, izler adamı...
Lafla peynir gemisi yürüseydi,
Fareler, limanda beklemezdi,
Bir gün gelecek diye...
"Ben yaptım oldu!" dersen,
Yaptığınla başbaşa kalırsın.
Bir gün,
Belki de.
Unutma,
Terazinin bir tarafında bedenin varsa,
Diğer tarafında ruhun var.
Ve o yolculukta
Tek bir kriter var:
Boş verip dolu alınmaz!
yunan mitolijisinde atalante avcı kadın olarak geçer . atalante'nin babası , istemediği bu yeni doğmuş bebeği ölsün diye bir dağ başına bırakmıştı. Kız bir aslan tarafından büyütüldü. Büyüdüğünde tüm avcılardan daha ustaydı. bir ülkenin kralı hasatın ilk yemişlerini tanrılara sunmayınca , artemis krala ceza için bir yaban domuzu gönderdi. kral da tüm yunan sitelerine haber vererek , yardım istedi.
birçok kahraman avcının arasında domuzu atalante öldürdü . atalante'nin erkek kardeşleri de ava katılmışlardı ve domuzun derisinin atalante'ye verilmesine karşıydılar .
atalante'ye aşık olan yeğeni , hem derinin atalante'ye verilmesini sağladı, hem de dayılarını öldürdü . çok öfkelenen atalente , sandığından çürümeye yüz tutmuş bir odunu yaktı ve odun yanarken , uzaktan yeğeni de ölüyordu. Bundan da sonradan pişman olan atalante , bir süre sonra kendini astı.
