erkek egomanyasının küçük ya da büyük gruplar üstünde egemen olmasıdır. Son kararın veya direk olarak kendi uygulamasının erkeğin temelinde gerçekleştiği olgudur.
baba çok iyi bir adil ve doğru yönetim özelliğine sahip değilse babanızdan tiksinmenize neden olabilecek bir sistemdir çünkü son söz ondan çıkacağından her kararı kendine göre doğru olmasına rağmen size uymayabilir.
baba bağının önem kazandığı aile ve toplum düzeni;
erkek, sınırsız bir üstünlük edinerek aileyi ve toplumu yönetmiştir; kendine işçi olabilecek ve çocuk doğuracak çok sayıda kadınla evlenme hakkına sahiptir; isim ve ünvanlar babanın babasından çocuklara geçer; ataerkil düzen çok sayıda toplumda hala geçerlidir.
erkeğin kadını köle gibi kullanması, cinsellik başta onu sadece kendi istek ve arzuları istikametinde sömürmesi, aile içinde 'dediğim dedik, astığım astık, kestiğim kestik, çaldığım düdük' mantığını yansıtır bir yönetim modeline sahip olan aile yapısı.
erkek egemenliğine dayalı tipik ve ortalama türk ailesi yönetim biçimidir. aile meclisinin (!) başkanı babadır. babadan sonra ailenin diğer büyük erkeği gelir. özetle, evdeki dişil nüfus erkek nüfusun otoritesi altındadır.
