ne at gibi gittim ne de it gibi döndüm. genelde tüm çirkefliklere, tüm adiliklere göz yumup edebimle gittim.
he iyi mi yaptım? hayır. yine arkamdan sanki aldatmışım, sanki kombo yapmışım gibi dedikodum yapıldı.
peki hiç geri döndüm mü? elbet bizde tükürdüğümüzü yaladık. ama her fırtına bizi başka limanlara her limanda başka aşklara taşıdı.
o gemi belki hiç gelmedi ama bizde aramaktan vazgeçmedik.
ne aşklar geçti gönüllerden, gözyaşları sel oldu, nefes alamadık. hangisi umurumuzda şimdi? belki küçük bir hatıra var gönüllerde. arada aklımıza geliyor rakı şişesi son damlasını damlatırken.
kimse vazgeçilmez değildir olgusu oluştu sonra. kim gelirse gelsin, elbet bir gün gidecek dedik. tuhaftır ki gitmem diyenlerdi en çok gidenler.
terk edilmek değilde, terk edilmeden hemen önceki o verilen sözlerin gerçek olmayışı koyuyor.
