Asımın nesli... Diyordum ya nesilmiş gerçek,
işte çiğnetmedi namusunu çiğnetmeyecek,
Şüheda gövdesi bir baksana dağlar taşlar...
O Rûku olmasa dünyada eğilmez başlar.
M. Akif Ersoy
asım adlı seksen sayfalık manzumesinden bir parçadır, mehmet akif in babası 2. abdülhamid e şakadan muhalefet edince köse imam ın ona verdiği nasihattir, 'muhalefet olsun da ne olursa olsun' şeklinde düşünenlere özellikle ithaf olunur. arapça-farsça kelimelerin anlamı yandaki yıldız bkz. larda mevcuttur.
oğlum, bu temenni neye benzer, bana bak: *
eşeklerin canı yükten yanar, aman derler,
nedir bu çektiğimiz dert, çifte çifte semer!
biriyle uğraşırken gelip çatar öbürü;
gelir ki taş gibi hain, hem eskisinden iri.
semerci usta geberseydi... değmeyin keyfe!
evet, gebermelidir inkisar edin herife. *
zavallı usta göçer bir gün akıbet, ancak, *
makamı öyle uzun boylu nerede boş kalacak?
çırak mı, kalfa mı, kim varsa yaslanır köşeye;
takım biçer durur artık gelen giden eşeğe.
adam meğer acemiymiş, semerse haylı hüner;
sırayla baytarı boylar zavallı merkepler.
bütün o beller, omuzlar çürür çürür oyulur;
sonunda her birinin sırtı yemyeşil et olur.
giden semerciyi, derler, bulur muyuz şimdi?
ya böyle kalfa değil, basbayağı muallimdi.
nasıl da kadrini vaktiyle bilemedik, tuhaf iş:
semer değilmiş o rahmetlininki devletmiş!
nasihatim sana:herzeyle iştigali bırak! *
adamlığın yolu neredeyse, bul da girmeye bak!
adam mısın: ebediyyen cihanda hürsün gez;
yular takıp seni bir kimsecik sürükleyemez.
adam değil misin, oğlum, gönüllüsün semere
küfür savurma boyun kestiğin semercilere.
