asılı duran çerçeve bir bakıma duvarla dış etkiler arasına kendini siper etmiştir. arkayı kollayayım derken bütün darbeyi kendi yüzüne almıştır. ama ne acıdır ki o yerinden çıkınca aldığı darbeler değil ardında bıraktığı izler konuşulur. insan da böyledir. arkasında bıraktıklarıyla anılır. kimse onun çektiği çileyle ilgilenmez.
