yeni jenerasyonların, tarihini bilmez ve popüler kültürün esirleri olan gençler olduğunu düşündüğümüzde bir haykırıştır aslında. tarihinizi öğrenin, kimlerin yanında yer aldığınıza, hayattaki duruşunuza ve geçmişinizde, halkınızın idealleri uğruna neler yaşadığına yabancı olmayın öğüdüdür.
uğur mumcu'nun dizelerinden;
-Henüz çocukluğumuzu bile yaşamamıştık. Bir kadın eline değmemişti ellerimiz. Bir sevgiliden mektup bile alamamıştık daha. Bir gece sabaha karşı, pranga vurulmuş ellerimiz ve ayaklarımızla çıkarıldık idam sehpalarına. Herkes tanıktır ki korkmadık. içimiz titremedi hiç. Mezar toprağı gibi taptaze, mezar taşı gibi dimdik boynumuzu uzattık yağlı kementlere...
Asıldık Ey Halkım, Unutma Bizi!
Bizi öldürenler, bizi asanlar, bizi sokak ortasında vuranlar, ağabeyimiz, babamız yaşlarındaydılar. Ya bu düzenin kirli çarklarına ortak olmuşlardı, ya da susmuşlardı bütün olup bitenlere. Öfkelerini bir gün bile karşısındakilere bağırmamış insanların gözleri önünde öldürüldük. Hukuk adına, özgürlük adına, demokrasi adına. Batı uygarlığı adına, bizleri bir şafak vakti ipe çektiler.
