yemeklerden genelde sinek,böcek vb gibi börtü böcek çıkar.savunma olarak da napalım havada uçuolar (bkz: hadi yaa) yemeğe konuolar gibi saçma bahaneler sunulur.fotokopi dışında kullanılması tavsiye edilmez.
ağır yemek kokusundan girilmesi asla tavsiye edilmeyecek; her geçen sene daha da kötüleşen veterinerlik kafeteryası.
nedenini çözemediğim bir biçimde 2. ve 3. sınıfta tek ders çalışabildiğim yerdi.artık kapısından geçmiyorum.
60lı yıların tutunamamış ABDli saykodelik rock gruplarından birinin klavyecisi gibiydi. Sanki bir anda 21. yüzyıla ışınlanmıştı ve adapte olamıyordu. Adımları aksak, yürüyüşünde hep bir tedirginlik vardı. Bezgin görünürdü ama gerektiğinde kullandığı bir deli gücüne sahip olduğundan eminim. Omuzlarını öyle bir düşürüp yürürdü ki elleri yere değecekmiş gibi gelirdi. Üzerindeki yakası paçası sarkmış sweati uyurken de o sweati üzerinden çıkarmadığını belli ederdi- eğer uyuyorsa. Ne hep giydiği sweatin ne de saçının, gözünün, teninin rengini bilirdim. Çünkü o anlam veremediğim bir biçimde sadece girydi. Yağdan ağırlaşmış saçlarını yandan ayırırdı. Saçlarının bir kısmı emo gibi suratının yarısını saklar, diğer kısmını ise kulağının arkasında tutmak için büyük bir özen gösterirdi. Saçını kulağının arkasına alma işlemini ise hep kapıdan içeri girerken gerçekleştirirdi. Aslında tüm hareketleri bir rutin içerisindeydi. Kapıdan girişi, çıkışı, hep aynı noktada durup kafasını kaldırması ve beni korkutan bir biçimde katatonik gibi bana doğru bakması. Ve her beş dakikada bir bu saykodelik yolculuğa çıkması. Çok mistik bir adamdı. O kadar mistikti ki yalnızca bana göründüğünü düşündüğüm anlar olmuştu. Özellikle hep aynı rutin içerisinde gerçekleşen bu saykodelik yolculukları esnasında.
Bu gizemli adam Uludağ Üniversitesi veterinerlik ve iktisadi idari bilimler fakültesi arasındaki Assos Cafenin bir çalışanı. Tek kaygısı oradaki masaları temiz tutmak gibi görünse de aslında çok derin kaygıları var. Dünyanın en gizemli adamı o. Yolunuz düşerse gidin, görün. Tabii yalnızca bana görünmüyorsa.
