Ya asosyal değilimdir de insanlar genellikle fesad oldukları için kendileri için istediklerini başkaları için de istemedikleri için bu gibi insanlarla iletişimi keserim geriye sevdiklerim kalıyor sevdiklerim de bana yetiyor zamanımı gereksiz insanlarla geçirmek yerine bir şeyler yapıyorum keşfediyorum en önemlisi mutlu oluyorum. Not bu arada zaman yetmiyor keşke daha fazla vaktimiz olsa
asosyallik çevrenizdeki insanların sayıları ile seviyesi belirlenen birşey değildir. sizi derinden anlayan insanlar var mı? bu önemlidir. yoksa dışarıdan bakıldığında son derece sosyal olan bir sürü insan gece uyuma vakti geldiğinde son derece yalnızlaşır. nihayetinde çevresindeki insanlar tarafından anlaşılmayan kişiler iç dünyalarında yaşamaya başlarlar ve zamanla zaten diğerlerinin kendisini anlayamayacağı dürtüsü bastırdığından başka kimselere kendi iç dünyalarından bahsetmezler bile.
böylesi bir asosyalliğin kişiyi intihara bile itebileceği gerçektir. kazanımı olmaz.
ancak yalnızlık farklı bir durum. yada işsizlik de denilebilir. böyle olunca insanların hayal dünyası geniştir. her şey olabilir. bu ara ışıda katılma trendi var...
bu arada, evet asosyaliz, hepimiz asosyaliz diyenleri anlamak güç. kendini asosyal ilan edip bu illetin herkeste olduğunu söyleyerek normalleştirme çabası bence. ben asosyal birisi değilim. fikirlerimin %1 ini burada paylaşıyorum. başka insanlara fikirlerimi anlatırken içsel bir motivasyonum var. mutlu oluyorum heyecan duyuyorum.
Kendi kendini geliştirirsin mesela 6. Hissin kuvvetlenir. Bakış açın artar. insanları uzaktan izlerken pişmanlıklarından ders çıkarırsın. Var da var...
Kazandırmıyor. Sadece Erteletiyor gerçekleri görmeyi. Er ya da geç asosyalliğin çürütüldüğü ortamlarda olacak insan. Hazırlıklı olmalı kendisine döndürülen oklara. Alışılmış asosyallikle güçlü kalınmıyor maalesef. Keşke rahat bıraksalar,bırakmazlar ki.
