insanların bizzat kendisidir. 'gerçekten yalnız insan insanlar tarafından terk edilen değil, insanlar arasında acı çekendir.' asosyallik de buradan gelir.
En önemli sebeplerden biri internet bağımlılığıdır. Kolay ve ucuz vakit geçirmemizi sağlayan, daha doğrusu afyonlanıp uyuşmamıza yardımcı olan internet zamansızlık, parasızlık, yalnızlık gibi birçoğumuzun derdine ilaç olur diye sanılmaya başlanınca, gitgide hayattan kopan insanlar olmaya başlarız. kapı komşumuzla, akrabalarımızla sohbet etmezken hayatımıza tanımadığımız insanları sokmaya başlar, mevsimlerden, doğadan, insandan uzak günler yaşamaya başlarız. izole hayatlarımızla başbaşa ve yalnız günler bu kısır döngü içinde devam eder gider.
insanların gelir farkının artması yüzünden kafaca çok anlaştığın insanlarla bile eğer gelir düzeyiniz uyuşmuyor ise kolay kolay aynı ortamları paylaşamıyorsunuz. özellikle büyük şehirlerde sosyalleşmek para istiyor, zaman istiyor.
Özgüven eksikliğinden kaynaklanan durumdur kanımca asosyallik. Bir diğer nedeni ise seçimdir. insan doğar, ergenliğine gelir burada her boku yer çıkar ergenlikten, yaş 20'yi geçince her şeyin boş olduğu gözlemlenir. sikerim lan hayatınızıda sosyalliğinizide gidin kendinizi tatmin edin denilesi insanlara ve orada burada 1'e 5 katıp ben sosyalim diye naralar atan bünyelere sinirlenip insanın kendisinden çıkarmasıdır sinirini asosyallik.
Sosyal olmak kolaydır. Gidersin bi arkadaşınla bir yere 2 fotoğraf çek koy face'ye tamamdır en sosyali sensin. Zor olandır asosyal olmak. insanın kendisini bilmesidir. Zevkini alınca yoktur ötesi. Eğlenceli tarafı yok demeyin. Etrafınızdaki sosyal insanlara bakarak bol bol gülebilirsiniz.
