Ev arkadaşımla beraber kalırken markete gitmek sıraylaydı. Markette evin hemen altında. Asansörle inip marketten ne alınacaksa alıp yukarı çıkıyorsun. Bundan daha simple bir durum yok herhalde. Neyse artık asosyellik mi dersin üşengeçlik mi sana kalmış. Gel zaman git zaman dışarıdan yemek söylüyoruz. Aşağımızda market var. marketten bir şey alıp gelmekte sıkıntı yok o yemeği yapmakta sıkıntı var. Yedikten sonra bulaşıkları var, var allah var.
bir gün gene bir yerden yemek söyledik. Getiren amca da saf, iyi niyetli, işinin erbabı bir amcamız. aşağı inme sırası benim arkadaştaydı. Dedim in aşağıya sigara al gel. Dur ben şimdi halledicem dedi. Telefonda amcaya gelirken 2 paket sigara alır mısınız? diye sordu. Amca da bu akıllı arkadaşıma " evinizin hemen aşağısında market var genç adamlarsınız gidip neden almıyorsunuz " minvalinde bir şeyler dedi.
işte o gün benim üşengeçliğe ve asosyelliğe son verdiğim gündü. Kendimden utandım. Ha bu arada amca da sigarayı getirdi onu da demeden etmeyeyim. 60 yaşında adama sigara getirttik. Böyle de eşşektik o zamanlar. Ne mi öğrendim?
Her işini kendin yapacaksın ve insanlar senin için bir şey yaptığında gözlerinin içine bakıp teşekkür edeceksin. Benim gibi çok duygusal davranıp, sizin için bir şeyler yapanlara sarılmaya kalkmayın sonra sarpa sarabilir. (salak arkadaşım bendeki değişimden etkilenip dayının bir tanesine sarılmıştı da adam yavrumlu konuşmaya başladı sonra buna. aman diyeyim dikkat edin.)
Asosyal olanlara da bir önerim şu ; sosyal olmayı sevmeyebilirsin bu senin seçimin ama bunun sorumluluğunu alacaksın. aklınınızın bir kenarında bulunsun.
