Paran cebinde, rahatın yerinde ve ağzınla kuş da tutsan insanlara yaranamayacağını hatta zarar göreceğini bildiğin için de; huzur içinde akıllı geçindiğin sonuçlardır.
Asosyal sayılmasam da insanları çekebildiğim pek söylenemez.
1 dk ya; bencil bile sayılırım hatta, huyum kurusun mu diyim ne diyim bilemedim, yes.
ot gibi yaşıyorsunuz, hep asık suratlı dolaşıyorsunuz etrafta, işte veya okulda sürekli aynı insanların yüzlerini görmeye tahammül edemiyorsunuz artık iyice onlardan soyutluyorsunuz kendinizi bir süre sonra sıkılıyorsunuz yaşamınızı sorguluyorsunuz ben niye yaşıyorum diye hayatınız size saçma gelmeye başlıyor.
çok fazla kitap okursunuz
bireysel sporlarda gelişme kaydedersiniz
sanatsal faaliyetleriniz artar
düşünecek ve yazacak bol vaktiniz olur
dedikoduyla işiniz olmaz
görünüşe aldırmazsınız
doğum günlerinizi tek başınıza kutlarsınız
tek başınıza üzülür ve tek başınıza sevinirsiniz. bak bir tek bu tek başına sevinmek kötü oluyor.
salak salak insanlarla muhattap olmazsınız, ona buna yaranacağım diye şekilden şekile girmezsiniz, kimsenin arkanızdan vurmasına fırsat vermediğinizden başınız hiç ağrımaz, kendinizi keşfedersiniz ve bir şeyler üretmeye başlarsınız. gayet hoştur yani pek bir eksisi yok.
Tekilliğin içindeki çoğulluğu keşfedersiniz. Aslında her '1'i oluşturan onlarca '1'in olduğunu görürsününüz.
Size çok zaman kalır. Odak noktanız netleşir.
insanlarla fazla konuşmadığın için iki kelimeyi bir araya getirememek.
Topluluk önünde açıklama yapacağın zaman heyecandan yapamamak.
Sosyal fobi sahibi olmak.
Bir süre sonra napıyorum ben? deyip depresyona girmek vs.
Ama en çok koyanı bunlardan hiçbiri değil, biliyor musunuz? En kötüsü bu insanlarda sosyal hayatı tavan olan insanlara özenme eğilimi olduğu için yarı kompleksli bir şekilde onların yanında takılmak istemeleri. Yani artık arkadaş edinme kahramanımız için hayatın bir parçası değil lüks haline gelir. O yüzden de hayatı boyunca kompleks sahibi biri olarak yaşar.
kapalı ekonomi içerir. kişisel gelişimden bahsedenler filan olmuş. yalan, dolan ve hikayedir. aylık 5.000 tl nin altında geliri olan birinin asosyal olma şansı neredeyse yoktur. selefi ya da bohem hayat tarzını benimseyenleri konunun dışında tutuyorum. diğerlerinin yaptığı tamamen öz işkence.
Hırlısı hırsızı, iti kopuğu, apaçi çomarı, yobazı görgüsüzü, sorumsuz insan denen güruhtan uzak kalırsınız.
Etrafınızda ki insanlara bakın, aslında asosyal olmak pozitif bir durumdur.
Bu ülkede, bu toplumda (pandemi de insan manzaralarını gözünüz önüne getirin) asosyal olmak kişiye pozitif bir etki sağlar desek yanlış olmaz.
Ne bileyim, düğün de maskesiz halay çeken ile, toplu nişan düğün yapan sokakta vatandaş lüks yerde siyasetçi idareci ve miting düzenleyenler, teknede parti verenler vs vs vs...
Bu ülkede asosyal olmak, beden ve ruh açısından sağlıklı kalmak demektir.
kendine ve projelerinize gereken zamanı ayırabilirsiniz ve kaliteli sosyal aktiviteler için zamanınız kalır. sikim sikim saatlerce boş yapan adamlarla ne işimiz var ki ?
kaliteli karakter sahibi insan az olunca maalesef asosyal oluyorsun. boş beleş beynini kiraya vermiş duygusuz. yalaka, menfaatçi, egoist , dedikoducu insanlar her yerde.
özgüven sahibi girişken konuşkan biriyim. ama yanlızlık bağımlılık yapıyor bir kere yanlızlığın verdiği konfora alışırsan çıkamıyorsun.
Sosyalleşme korkusuyla sosyal olmama tercihini aynı kefeye koyuyorsun sözlük. Asosyal insan evinden zorunlu olmadıkça çıkmaz, arkadaşı azdır veya yoktur. insanlarla tanışmaya korkar, özgüvensizdir. Sizin için sıradan olan sipariş verme, kargo alma, telefonla konuşma gibi eylemler onların gözlerine büyür, korkutur.
