doğruluk payı vardır. ha asosyal olmak istemeyen birinin önünde hiçbir engel duramaz ama , herkeste aynı azim ve şevk yoktur. paran varsa seni zorla sosyal yaparlar. ailen itekler, çevrendekiler itekler. seni kendiliğinden arayanların sayısı artar.
parasız olan istediği gibi giyinemez, istediği yere girip çıkamaz. istediği gibi yiyip içemez, yedirip içiremez. lisede şehir dışı gezilere parası olmadığı için gidemez, başka bahaneler üretir.
ama doğuştan yırtık olanlara bişey diyemiyoruz.
genelleme yapılamayacak bir gerçeklik.
aslında asosyallik hiç bir şekilde parayla orantılı değildir, içerisinde fırlama bir ruh taşıyan
kapalı dört duvar arasında yaşayamayan herkes sosyalleşir.
parasız da oluyor be hocam.
asosyalliği tek boyutta düşünmek yanlış olsa da böyle bir gerçek vardır.
ayrıca bana lise yıllarımı hatırlatmıştır. biraz içe kapanık bir lise hayatı geçirmiş olsam da param olduğunda arkadaşlarımla gezmeyi, bir yerlere gitmeyi severdim. ancak lise boyunca maddi imkansızlar yüzünden arkadaşlarımla bir şeyler yapma fırsatım olmadı ve sınıfta asosyal yaftası yedim. bunun içe kapanıklığımla bir ilgisi yoktu üstelik. ama işte paranın olmaması sosyal hayatınızı kötü yönde etkiliyor.
asosyalliğin karakterle bağlantılı olduğunu unutan, parasızlığa lanet etmiş kendisini derinden anladığım bir öğrenci sözlük yazarı arkadaşımın gerçek olduğunu sandığı şey.
Şahsen öğrenci olmasam ve cebimde param olsa afedersiniz sikmişim sözlüğünü. Alır bi araba gezerim arkadaşlarımla. Ne bileyim tatil yaparım yılda 6 ay falan.
Tamam yine entry girerim ama asla bu kadar çok girmem.
