oluşması yüzyıllar süren kültürleri, günün modası için inkar etmek. örnek olarak. eğer moda hamburger yemek ise kebap a tadı kötü demek. günün modası için çeşitli başlıklar altında eskiyi reddetmek. başka bir çeşit inkar ise diğerlerine iyi, güzel görünmek için yapılır. mesela bütün trakya köylerinde (H)asan kesen espirisi vardır. trakya insani "h" harflerini soylemekte zorluk çeker. bu yorenin insanına hastır. ancak (bkz: trakya insani) bazıları kendi kültürünü kurtarmak için doğruları biraz saptırır.
h harfini söyleyemediği için utanan, hayıflanan bir yörenin insanı oldugum için yapmam gereken şey(miş). bir harfi söyleyememeyi yöreye bağlayan zihniyetin actıgı başlık. * r yi söyleyemeyenler nereli diye düşündüm şimdi, demek o kadar inkar etmişler ki asıllarını unutmusuz cidden. **
geçmişinden kendisine miras kalan her türlü niteliği reddetme çabası. altında kompleks, modernleşmenin yanlış anlaşılması, aslıyla barışık olmamak ve aslını yeteri kadar iyi tanıyamamak vb. nedenler yatar.
anadoluda çingenelik diye tanımlanan durumdur. birinin ırkı, kökü nereyese oraya aittir ve inkar etmemesi gerekir düşüncesi hakimdir ve inkar durumunda o kişi aşşağılanır. yanlış mıdır? son derece doğru olmasada yine de doğrudur.
kimliksiz yaşamayı göze almaktır. 'yumurtadan çıkmış kabuğunu beğenmiyor' derler böylelerine. görürüm çoğu zaman. 'bu çağda türkü mü dinlenir ya' diyip; aşağılayanları, alay edenleri. oysa ki türküler aslımızı anlatır bize. ortaya karışık bir şey, kendini tanımlayamıyor. sanırsınız ki doğma büyüme avrupalı bir havalar. 'gülünç oluyorsun' diyesim gelir. ortada arabesk bir durum vardır. ne avrupalı olunmuştur ne de türk. kendi kültüründen, aslından bir haber dolaşıyor ortalıkta. tamam müziktir, ilgilenilir her tarzla. zevkler kişiye hastır. ama bu inkar ve aşağılama da ne demek oluyor? kimi de köylü diye aşağılar bazı insanları. soracaksın onlara: 'deden ninen neciydi canım' diye. bir de şöylesi vardır: bir sınıfı atlamak için annesinin babasının mesleğini, maddi durumunu inkar eder. bu daha fecidir. yani olmuyor güzel kardeşim, hiç olmuyor.
aslını idrak edip, her şeyin farkına varmaktan geçer.
aslını inkar edene kızacağımıza, aslını hala anlayamayıp, nereden geldiğini, ne olduğunu bilmeyip takılan bir sürü koyuna laf söylemek gerekir. bu koyunlar, işin ve özentinin o kadar suyunu çıkarırlar ki, aslını anlamadan aslını inkar etmeye çalışırlar. işte bu tam dayaklık. tam dayaklık.
kültürünü, değerlerini, ahlaki yargılarını ve en önemlisi soyunu inkar etmektir "aslını inkar etmek". nereden geldiğini unutup, "medeniyet" denen canavarın gülen sahte yüzüne aldanıp kendi o canmavarın kanlı dişlerine teslim eden soysuzların işidir "aslını inkar etmek". kürdü, türkü... alevisi, sunnisi... lazı çerkezi... aslı ne olursa olsun, insan önce "insan olmayı" öğrenmeli, aslını unutmadan yaşamalı...
