bırey olarak benım senın bır yere kadar kendını anlatabıldığını düşüncelerını dile getirip karşımdakıne aktarabıleceğım bır sınır var. ne kadar uğraşırsak uğraşalım ınsan kendı dunyasında yanlızdır. butun sevgını aşkını ne kadar da uğraşsan karşındakı kişiye anlatamaz hıssettiremessin, eğer bu olsaydı ayrılan kalblerın bıten aşkların bıtmemesi kelımelerın tukenmemesı kalemın hep yazmaya devam etmesı gerekırdı. zor olan yanlızlığı kabullenmek ve bunla yaşamaktır. pek cok cıcek solar bu bahcede pek cok ağac kurur, eğer bir ciceksek solarız ağacsak kururuz ama bır cınar olmamız lazım kı ruzgar anılarımızı sorsun etrafımızdakıler kaybolurken bız halen ayakta duralım tabıkı gözlerımız yaşarıcak pes ettığımız gunler olucak ama yanlızlık budur evde duvarlar meydanlarda dolu ınsanlar cayda ki şeker dildeki kelımedir yanlızlık hepimiz yanlızız elımızden tutanlar bıle olsa yuzumuze gulenler aslında yanlızlık doğamızda var.
katildigim onerme. yalniz dogduk ve kesinlikle yalniz olecegiz. hayatta kimse sizin sinavinizi veremez. sizi yaratan tanrinin sizi sokacagi sinavda tek basiniza olacaksiniz ve care yalnizca kendinizseniz. baskalarindan medet ummak en buyuk zavalliliktir.
ve son olarak diyebilirim ki hayal kirikligina ugramak istemeyen insanlar yalnizligi tercih eder. yalnizlik bir tercihtir zorlama degildir.
