bu söz büyük ihtimalle terk edilişin ya da terk etmenin ilk evresinde verilir... çünkü insanlar hiçbir şeyin o an geri getirilemiyeceğini anlar ve karşısındakine kendisindeki değerini anlatmak için bu sözü verir... ama tutulmayacaktır... yani tutulur da sadece birkaç ay, sonra unutulur gider... unutmak ve unutulmak düşününce çok acı verse de hayatın acı gerçeklerinden birisidir... bu acı ile yaşamaya alışın...
- birisi vardı papatyaları severdi ama adı başka bir çiçek adıydı acaba neydi? *
- gülleri sever misin?
- hayır hiç sevmedim!
- gülleri mi onu mu?
- gülleri!
gökyüzü verilen ama tutulmayan milyarlarca sözle doludur...
O anın büyüsüne kapılıp söylenir.Ve gerçekten öyle zannedilir o an için.Araya ayrılık,zaman girince yüzümüzde bir gülümsemeyle hatırladığımız,anılarımız arasında yer alır.
