hic bir zaman sorgulamayan insanlardir... hayatlarini robot/okuz gibi yasayip anlamsiz bir sekilde surdururler...
Edit: bu Entry'yi girdigimden beri hayat yolunda ogrendim ki asil mutlu insanlar hic sorgulamayan, cahil insanlar... Mutlu, multu, kuzu kuzu yasiyorlar. Vah ki sorgulayan insanin haline, vaziyetten haberdar olanin haline...
başkalarının mutsuzluğuyla beslenenlerdir. herkes mutlu olmanın bir yolunu bulur çünkü er ya da geç. olan o mutsuzluğu ellerini ovuşturarak bekleyenlere olur.
gerçekten değer verdiğim halde beni reddedip, dalga geçen kız lisedeydim o zaman şuan yüzünü bile tam hatırlayamıyorum ama çok ağır bedduam var iki yakası bir araya gelmeyecek.
insanlara güvenenlere potansiyel zombiyle bakan, iyi olarak değerlendirilebilecek her hareketin altında başka nedenler arayan; genel muhabbeti onun oğlu, bunun kızından öteye geçemeyen paronayak organizmalar.
zamanında haddinden fazla mutlu olmuş, aşırı derecede zengin, katları yalıları olan, bir evlat sahibi olup evladını kaybedip iflas ettikten sonra, elinde gazeteye sarılı içki şişesiyle sokaklarda yaşayan baba.
