o düştür. o, en ulaşılmaz ve en uzakta durarak bize bakan, bizim yarım kalan tarafımızı tamamlayan ve kendimizden bişey bulduğumuz derin ve büyülü bir kuyudur. kendimizin, kendini bulduğu yerdeki merkezde, acılarımızı hafifletmek için hayatımıza girmesini istediğimiz, acının ta kendisidir. hüznün elle tutulup, gözle görünen şeklidir. ulaşılınca kaybedilecek olandır. uzaktan izlenilmesi en acı ama en güzelidir. en iyisi ufak ufak kaçış yoluna girmek ve düşten gerçeğe inmektir..
asla birlikte olamamaktır asla birlikte olamayacağın birini özlemek. sükunetin dargınlıklarında asla konuşamamaktır asla birlikte olamayacağın birini özlemek. asla gün ışığına bakamamaktır asla birlikte olamayacağın birini özlemek. ulaşılamazlığın karartılarında asla tökezlemeden yürüyememektir asla birlikte olamayacağın birini özlemek.
yeni birini aynı ölçüde sevene kadar asla acısı dinmez.beynini ,kalbini her saniye kemirir.uyurgezer gibi dolaştırır.bastığın yeri bilmez.yaptığın her işte,attığın her adımda onu düşünürsün.nefes alamayacak kadar etkiler seni.oksijen gibidir bir nevi.ama sonra saplantılı bünye başka birine tutulur ve aynı şeyleri onunla yaşatır. bu böyle sürer gider.ta ki kavuşana kadar.bazen o bile yetmez.varlığı da yokluğu da yetmiyor misali..normal değildir tabi .tecrubeyle sabittir.
rağmen sevmek... budur aslında. sen onu özlersin, o bilmez bile. sen onu düşünürken onun ne yaptığı konusunda hiç bir fikrin yoktur çoğu zaman. ya da o senin varlığını bile unutmuşken aradan geçen yılları umursamadan hala yüreğinin en kuytu köşesinde ona ait kocaman bi yere sahip olmaktır. içinde ukte kalacağını bile bile içten içe onui ona olan hislerini bitirememektir. ömrünün sonuna kadar onu seveceğin düşüncelerine sahip olma durumu da dahildir buna. ya da boş zamanlarında onun okumasından geçtim asla varlığını bile bilemeyeceği sayfalarca yazılar yazmaktır onun için. fotoğraflarına bakmaktır. sırf ona özel o dakikaları tadında bırakabilmeyi, bittikten sonra yaşamaya devam etmeyi zamanla öğrenebilmektir. şu an gelse hiç bir şey umrunda olmadan koşa koşa onu gideceğini bilip, kendi sevginin büyüklüğünden korkmaktır.
özlersin, elde değildir ki bu! onun için herşey bitmiştir, sen o gitse bile güzel günlerinizi hatırlarken o yalnızca o kötü günleri düşünür. bilirsin, asla gelmeyecektir ama özlersin. özlemen de ona zarar vermez ya! kim engel olabilirki bu özleme? sen bile engel olmazken!!
bitmeyen tükenmeyen öyle kuvvetlidirki. Can dayanmaz yürek yetmez gözlerin dalar uzaklara en abuk şarkılarda bile onu anımsar gözlerini doldurursun umutlanır heyecanlanırsın ama saniyeliktir butun umutlar hemen gerçeğe döner onsuzluğu aşksızlığa alışırr yaşamaya çalışır ne yapıcağını bilmeden özlersin..
Derkin yılmaz erdoğan..
Bu hasret öyle uzun sürdüki Adam gibi hasretleri özlemeye başladım.
Kaç cemre düşmeli yüreğime,
ısınmak için yeniden.
Unutmak için, yeşil nazarlarını,
kaç bahar geçmeli,
hasretinin üstünden...
Kaç ceylan su içmeli,
sevda sebillerinden.
Kaç güvercin uçmalı,
vuslat semalarında.
Kaç yağmur ıslatmalı tenimi,
arınmak için özleminden...
Kaç menekşe açmalı saksılarımda,
boyun bükmeden.
Kaç ilkyaz yaşamalı gönlüm,
üşümeden
Ve
kaç sene,
kaç ay,
kaç gün,
kaç saat,
geçmeli,
akan kanı dindirmek için,
yaralarımın üstünden?
kar$ılıksız sevdiğiniz bir insanı özlemektir. karde$ gibi sevmi$sinizdir, abi gibi sevmi$sinizdir, abla gibi sevmi$sinizdir, sevgiliniz misali sevmi$sinizdir, lakin...
kar$ılıksız sevmişsinizdir.
i$te o kar$ılıksız sevginin muhatabı olan ki$i bir gün olurda gitmi$se uzaklara,
daha da bi seversiniz onu, aile bireylerinden bile daha fazla özlersiniz. askerde $afak saymamı$ken, dönü$ü için dakika sayarsınız. garip bir duygudur, dı$arıdan gören birisi için pek önemsenecek bir durum değilmiş gibi görünür.
gel gör ki ya$amayan bilmiyor.
