kıtlara not: bir dilin "dil" tanımını alması için ortak insanlarca konuşulması gerekir, yaratılması değil. iki kelimeyi bir araya getiremeyen adamlar "aslında yokki yokki" diyerek zıplaşmasınlar, doğru dürüst kanıtlarla gelsinler.
yabancı dillerden alınan kelimeleri kullanmak suretiyle ortaya konan sikko önermedir.
türkler tarih boyunca çok farklı ırklarla muhatap olmuş, "naber lan?" muhabbetine girmiş, bu sebepten ötürü bu insanlardan pekçok şey almış, bu insanlara pekçok şey vermiştir. bunların başında da göt değil kültür ve kelime haznesi gelir. mesela kalem, milliyet, merhaba... ulan bazıları bunları türkçe olmadığı için dilden atmaya çalışıyor. bu kadar komplekse gerek yok. dilde zenginliktir bu. türk halkının benimsediği ve kullandığı bir şeydir. değiştirmeye lüzum yoktur. kalem yerine yazgaç dediğinde bir şey değişmez. ha sözlüğe yazgaç diye bir kelime daha ekle. adam ikisini de kullanabilsin. fazla kelime olsun, dert rahat anlatılsın. "türkçe" bir dil oluşturacağız derken, her bokun bir kelimeyle karşılandığı basit, dandik, sanat yoksunu bir dille mi kalmak istiyoruz?
hacısı, ben bu konuda çok bilgili değilim o yüzden öz türkçe kelimeleri falan sıralayamam. fakat büyük, iyi, almak vb. kelimeler öz türkçedir. büyük mesela bedük şeklinde. iyi, edgü şeklinde. yamula yamula bu hale geliyor. ama bizden. bizce. göktürkçe, uygurca.
aslında türkiye' den başka bir yerde türklerin yaşamadığını sanan insanın serzenişi ya da kullandığı türkçenin sonradan yabancı kelimelerle dolduğunu bilmeyen insan söylemi de olabilir , belki de öz türkçe denildiği zaman mal bakışlar atan insan da olabilir.
doğruluğu halinde bu iddianın sahibine "senin gelmişini geçmişini" diye başlasak herhangi bir sakıncası olmayacak demektir. Zira türkçe diye bir dil olmadığına göre türkçe sinkaf -sinkaf dedim bak arapça, ne melodik di mi- edilemez. Edilemeyen küfrün de cezası olmaz, değil mi ensefal kardeşim?...
