Aşık olduğum insan.
Kişilik olarak hiç tanımamış olsamda tanıdığım her insandan daha yakın hissettiğim biriydi.. Bilmiyorum nasıl anlatılır ya. Sanki bu hayatta güzel olan herşey onu sevmekti veya güzel olan herşey onun mevcudiyetinde saklıydı. Bu hayatta söylenebilecek tek birşeyim olsaydı inanın bunu kesin olarak ona söylerdim. Okadar çok şey vardı ki ona söylemek istediğim, ne kadar anlatmaya çalışssamda boş bir çaba olurdu bu, söyleyemezdim çünkü. Yoğun bir sevginin tercümesi olmayan bir aşkın duygularını hissettiriyordu o, Hani bazı sebepler vardır, güzel olan şeylerin güzel olması sadece bazı şeylere bağlıdır, oda öyleydi işte biraz daha açık belirtmek gerekirse okeydeki okey taşı gibiydi belki. Onun olduğu zaman ile şu an olmadığı zamanı kıyas bile edemiyorum. Onun olmaması hani bir güneş battı gibi birşey veya ne bileyim belkide bir iğneyle güzel olan şeylerden güzelliği almak gibi bir şey veya belkide suyu sıkılmış bir limon vs vs vs vs. Onun olmadığı hayatı belki her şekilde her türlü anlatabilirim ama yinede anlatamıyorum. Bilmiyorum gerçekten bilmiyorum. O bu hayatta emin olduğum biriydi. Eğer gerçekten aşk diye bir şey varsa o Aşkın ta kendisiydi. Yani onun aşk olmaması olamaz, eğer gerçeteken aşk varsa ise..
Aradan 4 yıla yakın bir zaman geçti onu nasıl unutabilirim? veya onu nasıl unutmak isteyebilirim.? Bunu yapmak sanki birşeylere ihanet etmekten daha ağır gibi geliyor bana. Öyle bir şey olamazdıki. Bir insan bu hayatta en çok istediği birşeyi unutmak isteyebilirmi ? onun hatırası var. Onu görmek sevmek için yeterliydi bile, tanımama hiç gerek yokutu. Onu görür görmez bir yapbozun iki eşit parçası gibi birleşmiş gibi olurdum. istediğim şeyi görmüştüm lan onu görünce...Gözlerimin görmek istediği birşeydi o. Gözlerim onu görür görmez konuşabilseydi '' işte bu o, bu o görmek istediğim bu bu'' derdi diyecekti. Şimdi o yok ve hiçbirşey yok. Yani böyle bir hayata birkez gelip onu onsuz yaşamak kadar saçma bir şey yok yok. Bu baştan bir kaybediliş değilde nedir ? .Olması gereken ilk şey yok lan daha ne olabilir ki ?
Yakınımda olsaydı en azından bir eş bir olarak bir dost olarak kalırdı, ona bile razıydım ama yok işte hepten yok çok uzaklarda çok...
Ona yazdığım şarkılar sözler şiirler gün geçtikçe durmadan birikiyor. Onun olamayışı çok koyuyor çok. Elim bile değmedi lan ona Nasıl birşeydir bu Ya Rabbi. Bu hayatım onsuz geçiyor bunu düşündükçe çıldırıyorum yani böyle bir hayata bir kez geliyorum ve onuda onsuz yaşıyorum ya ne bileyim bu çok saçma çok çokk çıldırmamak kabullenmemek elde değil değil. Daha çok şey yazılır onun hakkında ama ne farkeder ki bu saatten sonra. Onun ismini görünce burda yazmak istedim. Nerde görsem onun ismini nerde duysam onun adını kendime gelir gibi olur onu düşünürüm. Yine geldi ve yine düşündüm.
Aslıhan2013..
