günlerden ne olduğu, yaşayan insan için önemlidir. o gün olanlar vardır. önceki günde olmuşlar, sonraki günde de oldurulacaklar vardır. hayat devamlılıktır ve beklentiler gerçekleştikçe gün başarılı sayılır. ki yaşamanın mânâsı bulunur.
kendinin farkına vardığı an, düşünülüyor muyum sorusu aklına geldiği andır. nefes alma işini dilindeki ismi tekrarlamak için yaptığını farkeder. sanki solukla değil de ismi tekrarlayarak nefeslenmekte gibidir.
günlerin geçip gitmekteliğine değil de, sadece neden vuslata eremeden geçmektedir diye dertlenmektedir.
dilindeki kelime bir isim. bir isim olmaktan çıksın da, göreyim, duyayım, hissedeyim ister. öyle bir kuvvetle ister ki, engel tanımaz. hedefe kilitlenmiştir. varış an meselesidir.
varış vuslat olur elbet, hissiyatının muhatabı da aynı hissiyat içindeyse. yükseliş söz konusudur o vakit...
ya, hissiyatlar karşılıksız ise;
yanan, kavrulan için; aşk ateşinde yanan, kulun aşk ateşiyle dahi olsa, allah katında, ilahi aşkın ateşini yakalamış boyutta sayılır vechiyle düşünüp şanslı mı desek...
yoksa; hiçbir demde mest olamayacak bir leyla, bir mecnun mu olacak da, insanlar nezdinde meczup görüleceğinden, şanssız mı desek...
söyleneni duymayan, anlamayan, ortamda fakat (!) değil...
off...dedirtir aklı başında olana. topla bir kendini. işine bak, hayatına bak, iyi ol, daha iyi ol. hayat bahşedilmiş sana. hayatı onurun ile yaşamalısın. seversin, hissedersin, onsuz olamazsın, falan filan ama yok bu kadarını kabul edemem. sen insansın. onurun olmalı. kendini kapıp koyvermemelisin. bak haline, neydin ne oldun...
değer mi?
duyar mı?
sizce duyar mı bu sözleri, aşk oduyla yanan vücud.
ne diyorsun sen diyen bakışlarla; bendeki hâl gelmemiş başına, ki senin için bir yanım şanslı derken, bir yanım boşa yaşıyor diyor. iyisi mi, şansını al ve onurunla yaşamaya devam et.
notumsu: bu moddaki bir aşk, insanı; "insan var, melekten üstün; insan var, hayvandan aşağı" yaklaşımının ne tarafına çeker sorusuyla beynim karıncalanmakta...
karıncaları yok edip bu yaklaşımın uymadığını düşünsem ve bu moddakiler için "beyinsiz" diyenlere mi katılsam...
bu katılımdan da vazgeçip "zaman her şeyin ilacıdır" düşüncesinde nefes mi alsam!
