çıkar ilişkilerinin ''aşk'' diye adlandırılmasından ortaya çıkan ironidir.
aşk dediğin çıkarsızdır, kendinden önce ''o'' dur. hayattır... bazen hüzün
bazen mutluluk, ama asla çıkar değildir. çıkar uğruna kullanılan en kutsal
duygudur.
yaşanılan her ikili ilişkinin ismine ''aşk'' denilmesindedir hata ve çıkar.
gerçeklerdir...
aşk bitmeye başlayınca, büyü bozulunca, o duygu yoğunluğu içte sakinleşip de kendini daha sakin bir yaşama doğru itmeye başlayınca, aşkın yerini sevgi almaya başlayınca ya da sevgi ortaya bile çıkamayınca yüzümüze tokat gibi çarpanlardır.
tamamen değişik bir insanla karşılaşmaktır. aslında ilgili değil, her şeye karışan; çok sık arayan değil, kontrol eden; efendi değil, tam bir sinsi; sizin değil de kendi mutluluğu için birlikte olan bencil bir insan.
mantiksizlik,
bilincsizlik,
gerceklerden (pi) x (pi'nin basamak sayisi) kadar uzak bir yaricapta yasam,
hayata dair irrasyonel bakis acilari,
gereksiz parasal harcamalar****
.
.
