askerliğin en büyük faydası insana sabrı öğretmesidir. hiç bir iş güç sahibi olamadığı için uzaman çavuş olmuş, oturup kalkmasını bilmeyen doğru düzğün konuşmasını bilmeyen 22 yaşında gerizekalı bir uzman çavuşa 5 ay boyunca sabır etmesini öğretir insana.
not: bütün uzman çavuşlar tanıma dahil değildir. istisnalar hariç tutulmuştur.
aslında çok faydalı birşeymiş gibi görünen, ama istisnalar haricinde bir faydası olmayan durumdur(ufak tefek faydaları oluyordur tabi, okuma-yazma bilmeyen erler okuma yazma öğrenme fırsatı yakalıyorlar veya bir meslek sahibi olmayanlar, bir meslek öğrenme fırsatı yakalayabiliyorlar, ama bunu yüzdeye vursanız % 1 i geçmez, geriye kalan % 99 unun yaptığı askerlik ise tam allahlık, ruhsal travma geçiren mi ararsın, psikopat olanı mı ararsın hepsi var).
yoksa memleketin hali böyle olur muydu?sorunlardan sorun beğen, bizi yönetenlerin hepsi yapmıştır askerlik, ama gelin görün memlekette sorun eksik olmuyor, eee hani askerliğin faydası?
askerliğin faydası olması için önce askerlik mantığı değişmeli. askerliklerini yapmışların % 99 u askerlik süresi içinde her kurala uyuyor ama askerliğini bitirince kalan ömrünü o kuralların acısını çıkartırcasına yaşamaya çalışıyor, bu da sorunların yaşanmasına neden oluyor.
demek ki sorun askerlikte değil, askerlik mantığında...
her memleketten insanlarla tanışırsın, her karakterden insanlarla tanışırsın, normal hayatta karşılaşma ihtimalin bile olmayan insanlarla saatlerce nöbet tutarsın sohbet edersin bütün hayat hikayelerini dinlersin, anlatırsın.
emir almayı öğrenirsin, evinde kalkıpta mutfaktan bir bardak su almaya üşenirken askerde sabahın köründe kalkıp mıntıka temizliği yaparsın, evinde işe gidicem diye bütün evin altını üstüne getirip arkana bakmadan çıkıp giderken askerde daha erken saatte kalkıp yatağınıda yaparsın dolabını da düzenlersin traşını da olursun.
silah kullanmayı öğrenirsin, her sabah düzenli sporunu yaparsın, yemek saatlerin muntazamdır, yediğin yemeklerin kalorisi harcadığın kaloriye göre ayarlanmıştır, uyku saatlerinin bir düzeni vardır vücudunu ve ruhunu terbiye edersin düzenli bir yaşama sahip olursun.
sabretmeyi öğrenirsin sivil hayatta karakter açısından bırak sohbet etmeyi aynı ortamda bile bulunmayacağın insanlarla bütün gününü geçirmek aynı sofrada yemek yemek, aynı koğuşta yatmak zorundasın, uyum sağlamayı insanları alttan almayı her ne kadar az da olsa ortak noktalarınızı bularak iyi geçinmeyi öğreniyorsun.
kısaca askerde öğreniyorsun iyi şeyleri de kötü şeyleri de öğreniyorsun...
her türden insanı tanırsınız askerlik yaparken. kafası binbir türlü piçliğe çalışanı da ordadır, otobüse ilk kez askere giderken bineni de. otçusu, alkoliği, psikopatı da bulunur; annesinin himayesinden yeni çıkıp geleni de. işin en ilginç yanı ise bu binbir çeşit insanın altlı üstlü ranzalarda aynı koğuşta hayatının belli bir dönemini geçirmesi; aynı şeylerden zevk almak zorunda olması, aynı şeylere kızması yada sevinmesi, aynı ortamı paylaşmak mecburiyetleridir. bakarsınızki maddi durumu iyi olmadığından çocuğunun hastalığı için koğuş arkadaşlarının o ayki asker aylıklarını verdikleri malatyalı er; birliğe bmw 5.20 siyle gelen bursalı erle son sigarasını paylaşıyor. ilginçtir. insana bişeyler kattığı muhakkakdır.
çalıştığınız iş yerinden tazminatınızı alıp çıkabilirsiniz gerçi 6 ay askere gitmek yerine çalışsanız aldığınız tazminattan daha fazla para kazanırsınız ve geldiğinizde sıkıntılı bir şekilde aramak zorunda kalmazsınız ama neyse iyi yönünden bakalım tazminat veriyolar size.
