maddiyatta boğulmuş manevi değerlerini yitirmiş, robotlaşmış insan tespiti. Bu tür insanlar uyumak, seks yapmak ve yemek yemek üzerine kurulu dengelere inanırlar. Kültürmüş, gelenekmiş yok efendim örf, adet bir taraflarında olmaz.
askerlik onur verici bir şeydir. askere gitmeyenler ya da sivil hayatından ödün vermek istemeyenler genel itibariyle askerliği saçma sanarlar. yanlış bir önermedir. bir çok şeyi öğreniyorsunuz. kaldı ki, iş hayatınızı buna göre ayarlayıp, ona göre de seçimlerinizi kontrol edeceksiniz. benim arkadaşlarımdan çok kişi askere gidip geldikten sonra yine eski iş yerlerine dönmüşlerdir.
ayrıca bir de şöyle düşünün. okumayan insan yani sadece lise mezunu kişi 20 yaşında askere gidip geldikten sonra hiç bir sıkıntı kalmamaktadır. zira kişi okumuş üniversite, yüksek lisans yapmış, zaten gittiği 6 ay. bunun da 1 ay ı izinli geçiriyor. ne yani 5 ay askerlik yapıldığı için mi onursuz bir durum zannediliyor. zaten okumayan adam için sıkıntı yok, okuyan içinse kısacak bir süre. onu da abartmanın bir anlamı yok.
tesadüfen bu toprakların üzerinde var oldum diye, kişinin benliğine saygı duyulmadan, zorla yaptırım uygulanması ve 2-3 ay değil tam 15 ay seni hayattan mahrum etmeleri, 15 aylık süreçte öğretilenleri aslında 2-3 ayda öğretebilecekleri gerçeği...
kişiye sorulmadan, kişiden önce gelen adamların koyduğu kanunu uygulamak zorunda olmamız, insanlık ayıbıdır. Kişinin benliğine hakarettir.
Taşak kanseri bahanesiyle askerden kaçıp evli mutlu ve çocuklu ortada gezinenlerce ortaya atılmış bahanedir.
Nasrettin hocanın "geçinmeye gönlüm olmadığından adını bilmiyorum" fıkrasını hatırlattı bana sözlük. Bir bok yiyorsunuz bari onuruyla yaşayanlara bok atmayın...
liseli olmaktır.
hayata atılmak için yapmak zorundasın o kadar... vatan komutanın egolarını tatmin ederek kurtulmuyor çünkü..
not : doğu cephesindeki kahramanları ayrı tutarak söylenmiş kelamdır.
insan hayatının herşeyden değerli olduğunu bilmeyenlerin savunduğu sav. askerde ölmenin neresi gurur verici. ölüyorsun lan bundan ötesi var mı. (bkz: yerler öyle gururu)
yaşadıkça bir bok olmadığını anlaşılan durumdur. vatan savunmak tamam ama gidip ankara'da ordu evinde 15 ay yatmanın neresi gurur verici? bu bir görev ve bu görevde gurur duyulacak bir yan yok ki. yani okula gidiyoruz diye, her gün uyuyoruz diye, evleniyoruz diye, çocuk yapıyoruz diye kendimizle gurur mu duyuyoruz ki? zorunluluklardan gurur duymak nedir onu anlasam? askerlik zorunluluğu kalksa şu davulla zurnayla gidenlerin %95'i askere bile gitmemiş olurdu hangi gurur arkadaş? gurur duymak onur duymak dediğin kendi özgür iradenle bir şey gerçekleştirdiğinde olur.
