peygamber ocağı'dır bizde askerlik.
lakin eskidendi o.
silah baronlarının haybeye savaş çıkarıp gencecik çocukların ölümünü izlemediği günlerdeydi.
büyük devletlerin küçük milletleri devletçilik oyunu oynamaya zorlamasından önceydi.
anaların çocuklarını kınalayarak cepheye gönderdiği günlerdeydi.
yok artık o günler.
iki tane orospu çocuğu daha zengin olacak diye, 4 tane piç devlet kurma hevesinde diye
beridekiler petrol derdinde olduğu için ölemem ben kardeşim.
"bugünleriniz nasil mukaddes bir gün ise, bu aylariniz nasil mukaddes bir ay ise, bu sehriniz (mekke) nasıl mübarek bir sehir ise, canlariniz, malariniz, namuslariniz da öyle mukaddestir, her türlü tecâvüzden korunmuştur."
yani azizdir insan canı kutsaldır.
zenginlerin keyfi yetecek diye ne ölürüm ne de öldürürüm.
kötü olan askerlik değildir, kime hizmet ettiğini bilmeden insan öldürmektir.
