gittik gördük geldik bibok anlamadık durumudur. türk gençliğinin en verimli, yavaş yavaş yüksek perdeden fikirlerini söyleyeceği,sorgulayıp eleştireceği yaşlarda, kafasını vatan millet sakarya ayağına ezmektir. askerlik sırasında meleke haline gelen ve daha sonra toparlanması zor psikolojik buhranlardan sonra bu gençlerden ne bekliyoruz tartışılır.biz ki hasbelkader okumuş, koca koca kurumsal firmalarda çalışmış görmüş geçirmiş adamlar dahi toparlanırken zorlanıyorken ve ciddi anlamda içeride düşünmeyi ve sorgulamayı çöpe atarken körpecik beyinleri,gençleri düşünmek ülkemin geleceği açısından beni endişelendiriyor.biter mi bitmezlerden nasıl bitti aq hala anlamıyoruma gelen yapılması zorunlu fakat içeriğinin yeniden düzenlemesi gerekilen borçtur.
hayatın devre arasıdır. yeri gelir ne kadar doğru olduğu tartışılır belki gencecik insanların eğitimlerini bitirdikleri zaman bilgiyle dolmuş bir haldeyken iş bulup mühendis olarak, kimyager olarak, biyolog olarak vs. vatana daha gerçekçi bir borç ödemesi ancak gitgide bu vatan borcunun bir külfete dönüşmesinin nedeni bugünkü halin kendisidir.
20 yıl boyunca devlet desteğiyle okullarda verdiğin eğitimle ülken için yetiştirdiğin mühendisi,doktoru orada bir hiç uğruna ölüme gönderebiliyorsan devlet olarak ve bu şehit olaylarının artık hiçbir önemi kalmadıysa, "45 saniyelik kahraman" oluyorsa bu evlatlar, 5 gün sonra adlarını kimse hatırlamıyorsa onların, sadece yitip giden hayatlarla bitiyorsa bu iş, sadece kaybedilen canın yanındakiler yanıyorsa eğer, hiçbir anlamı kalmıyor bu işin.
halbuki askerlik bu ülkede çok gün görmemiş adamın hayat stajı gibidir. nasıl bir üniversiteli staj yapmaya gittiğinde iş hayatının gerçekleri sadece çay getir götür olarak üzerine biniyorsa, askerlikte bir nevi öyle bir şeydir işte.
vatan borcu güzeldir. yapıp bitirdikten sonra keyfi daha da güzeldir. şereflidir en basitinden. ama harcanan canların hesabı birilerinden sorulmadıkan sonra anlamını yitirir. sadece yürek yakar, korku verir.
annesinin dizinin dibinden ayrılmamışlara büyük katkı sağlar hayat yolunda ancak devletin 20 sene bedava okuttuğu yetmezmiş gibi binlerce euro verip avrupaya yüksek lısans eğitimine gönderdiği takır takır yabancı dil bilen birinden 1 sene boyunca yararlanmaması durumudur. en nihayetinde rahat hazırol esar duruş için bu kadar emeğe değmez doğrusu
gün itibariyle teslim olmama 40 günün kalmasıyla, "nefesini insanın ensesinde iyiceden hissettirmeye başlayan görev"dir. Yarım kalan işler, gerçeğe dönüşmesi umutla beklenen hayaller vardı daha halbuki ama ne yaparsın beklemiyor bu iş hiçbirşeyi, bitirsek de gelsek hemen, sayılı gün çabuk geçer inşallah!
insanın icini inanılmaz daraltan bir şey...
vatanı korumak değil daraltan!! vatan icin her turk genci gozunu kırmadan canını verebilir diye dusunuyorum. 1 senesini sucsuz halde şiddet gorerek,hakaret işiterek, izmarit toplayarak, tuvalet temizleyerek yani kısaca parayla yapılmayacak isleri bedavaya zorla yapmaktır daraltan...
anlamı olmayan, sacma sapan emirleri yerine getirdigin halde ceza almaktır daraltan...
en verimli zamanlarını, ceza verilmiş cansız nesnelerin basında nobet tutmaktır daraltan...
boyle bos beles islerle ugrasip duzgun egitim alamayip 2 bilemedin 3 beceriksiz teroristin kursunlarinda can vermek daraltan...
çocuklukla gençliğin köprüsü..
ne çocukluğunun tadını damağında bırakır, ne de gençliğinin hevesini...
kendini anlamaya başladığın an çürütmüştür orta yaş önceni..
foseptik çukuruna düşmek yasaktır,şeklinde,sanki bütün askerlerin oraya düşmek gibi enteresan idealleri var düşüncesine sevk eden uyarı yazısının asılacağı kadar tuhaf bir yer.
hayatın en güzel çağında on beş ayımızın içine eden dönemdir. kaldırın artık şu askerliği. gereksiz tamamı ile, hem devlete hem halka büyük zarar. eskisi gibi karşılıklı toplarla tüfeklerle savaşlar olmayacağına göre hiç bir lüzumu yok on beş ay askerliğin.
kuvvetli bir ruh haline sahip olduğu bir dönemde icra edilmesi gerekir. buhranın yoğunlaştığı üniversite mezuniyet sonrası gidilmesini pek tavsiye etmiyorum. psikolojinizin güçlü olduğu bir gün askerlik şubesinin önünden geçerken içeri dalıp erken sevk istemek en mantıklısı gibi görünmekte. şahsen ben öyle yaptım. güçlü bir psikolojiyle sap ve işsiz olarak gidilen bir dönemde askerlik azaptan çıkıp nadasta geçirilen bir dönem olarak değerlendirilebilir.
erkeklerden çok kızların korktuğu zorunlu görevler silsilesi. erkek seve seve gideceğini bildiği için boyun eğerek gidiyor. kızlar ise asker yolu gözlemektense hazır gözlenmişi varsa onu alayım telaşı içerisine giriyorlar. askerdekini aldatmaya ya da askere gidecek olanı terketmeye, terkedemezse de elinden geldiğince her şeyi burnundan getirmeye çalışıyorlar. hayır anlamadığım olay seve seve askere gidecek olan adamın psikolojisini geçip "ben sivil hayatta bu kadar süre ne yapacağım" diye nasıl düşünürler?! bencilliğin tanımı bu değildir de nedir? bu arada evet ağustos celbinde askere gidiyorum ve askerlikle ilgili artık entry girmek istemiyorum.
