insanı birçok şeye alıştırır. Açlığa, susuzluğa, yorgunluğa, uykusuzluğa, düzenli bir hayata alışır insan. Bundan dolayı ki askerliğini yapmayan erkek gerek iş, gerek kız isteme konusunda bir adım geridedir.
Türkiyedeki feminist arkadaşların ve bazı diğer kadınların ikiyüzlülük gösterdiği konulardan biridir.
Hepsi profesyonel ordu ister sıra kendilerine gelince. Bazıları erkekler gitsin yapsın askerlik yapmayan erkek midir retoriğinden dönerler hem de buraya. Soru sorulunca anında.
Ülkenin parası yok ablacım anlayın şunu. Zaten eşitlik işimize yaradığı kadar değil mi? Madencilerin çoğu, çöpçülerin çoğu, ağır işçilerin çoğu erkek askerde ölenler erkek sorun yok ama plazalarda erkekler çok olunca vaovvv.
Buyrun silah başına, madenlere, stem alanlarına sonra konuşalım bütün eşitlik konusunu. Eşit olalım da sadece haklarda değil sorumlulukta da olalım. Pozitif ayrımcılığa hayır!
insan bir şey başına gelmeden bilmez derler ya bu çok doğrudur. mesela ben lisede veya üniversitesitenin ilk yılları "ben askerliğimi yapacağım, bedelli askerlik mi olur " gibi şeyler söylemiştim. ama şimdi 2-3 hafta sonra üniversitesiteden mezun olacağım ve şuan aklımı ciddi şekilde bu askerlik konusu meşgul ediyor. bedelli askerlik yapamam zaten o kadar param yok. tam iş hayatına atılacağım zaman bu askerlik mevzusu ortaya çıktı. hayırlısı bakalım yarınlar bana neler getirecek.
Edit: bu devirde askere mi gidilir yaaav ortalığı görmüyomusun yaaav gidip kuru kuruya ölüyüm mü ben canımı sokakta mı buldum yaaav diyen olursa ciddiyim sikerim. Dedelerimiz atalarımız savaşmışlar bizlere bu toprakları bırakmışlar gitmişler ama biz görevimizi yapmıycaz mı? Kemikleri mi sızlasın? Nasıl vicdanınız el veriyor amk? Bedelli konusuna gelecek olursak, evlisindir çoluğa çocuğa karışmışsındır kaliteli için vardır bedelli yaparsın eyvallah ta diğer türlü askerden kaçan adama ben adam demem nonnoş derim. Kimse kusura bakmasın. Korkak olmayın. Sen türk evladısın ulan? Sen gitme ben gitmeyim kim gidecek askere? Korkaklık etmeyin dedelerimiz atalarımız korkmadan savaştı!
Kayip zaman. Yapmadim, yani terhis belgem var da(bedelli) neyse bak niye geldim bu basliga;
Ahmet 20 yasinda. Boylu poslu. Sanayi de kaportaci. Cok duzgun yapiyor isini babadan devralmis meslegi. Universite okuma ihtiyaci hissetmemis bu yuzden. Ama cok yetenekli ve zimba gibi bir cocuk. Meral'i cok seviyor, meral'de onu. Zaman geliyor isteniyor meral. Nisan yapiliyor. Ahmet yakisikli zimba gibi, meral kugu gibi. Sanki tanri ozenle biraraya getirmis bu ikiliyi. Ahmet askere gidiyor. 18 ay. Gelecek dugun olacak. Komando yapiyorlar ahmet'i mardin/kiziltepe'ye gonderiyorlar. Ahmet uniformali zimba gibi. Zaman geciyor, meral ceyiz duzuyor, ahmet safak sayiyor. Savur'da dag karakolunda Ahmet. Kocaman daglarin arasindaki tek duzlukte karakol. Bir gece ahmet'in safagi 15 iken saldiri aliyor karakol, 15 cocugun kaniyla boyaniyor duvarlar, yerler. Ahmet bacagini kaybediyor. Eve donuyor. Meral'in gozu yasli. Zimba gibi es adayi yurumeye muhtac. Isyan yok evleniyorlar. Ahmet kendi kaporta dukkaninda kendine bacak yapiyor. Dunyanin ilk mekanik eklemli protezini buluyor. Su an meral ile beraber iki cocuklari ile Virginia beach'te yasiyorlar. Ahmet tandigim sayili kurtulanlardan. Peki bunca yetenekli zimba gibi cocuklar ne yapiyor orada? Neden atese atiliyor? Hangi vatan, hangi sevgi? Kapital proletarya'ya sunulan yasamlar bu kadar mi ucuz? Catisilan teroristin aga babasina peskes cekilirken cocuklarin gunahi ne? Gitmeyin cocuklar, annelerinizin, babalarinizin sevgisi vatan sevgisinden daha degerli.
En basta, Askerlikde mantik aramamak düsüncesiyle baslar sonra her skinti normal gelebilecek bi yerdir. Degerinide safak bitiminde anliyorsun neden mi degerini anliyorsun cünkü bir daha komutandan siktir cekemeyecgimi biliyorum
Erkekler 3 şeyden sonra değişir;
Yani erkekliğe tam olarak şu 3 aşamadan sonra geçer der eskiler...
1. Si sünnet olduktan sonra
2. Si asker olduktan sonra
3. Sü babasını kaybettikten sonra.
Sanayide çalıştım benden 2 yaş büyük abi de 14 yaş büyük abi de bu 3 aşamayı geçmişti.
Bir abi de 2 aşamayı geçmişti onun babası benim ustam olurdu ve allah başımızdan eksik etmesin diye dua ederdim çok iyidi 3 yıl çalıştım daha tek bir fiske atmış değildi, hatamı söylerdi, uyarırdı fırça atmasın diye gelişmek zorundaydık adam olmak zorundaydık kişiliğim ve tasarruflu olmamda emeği geçti ailem zengindi ama parayı çar çur edip, bitirdi ben de baba parası anne parası bol keseden büyüdüm onlar her şeyini harcadı ve sonra ben sanayiye gidip, meslek sahibi olmak için okumaktan vazgeçtim sonra sanayide piştim yandım çok şükür.
Şuan okudum mezunum ve zenginliğimi sanayideki abilerime borçluyum, zengin olmak doğuştan olmuyormuş ailemiz geçmişte bir çok sipahiye sahipmiş yani zenginlik kaynağımız selçuklu ve osmanlıya dayaniyor yine zenginiz ama bu benim ayaklarımın üstüne basmak konusunda sanayiye gidip, okuyup çalışıp çabalamamla oldu.
Yani insanın ne olacağım demesi durumu değiştiriyor.
Geçmişimde asker çoktu soyumuz asker soyundan geliyor. 273 asker komutan olarak sayısızca da er vermişiz 900 yıllık anadolu tarihimizde bizim şecerede böyle zenginlik de bilinçle ve paylaşmayla artıyor, savurup kıskançlık yapmakla azalıyor. Konuyu dağıttığım için üzgünüm.
yaparken küfürler ve isyanlar savurduğum lakin 18 ayın sonunda bitirip gelince ve aradan yavaş yavaş yıllar geçtikçe kendimdeki olumlu değişimleri gördükçe iyi ki yapmışım dediğim "şey"dir.
öyle enteresan şeyler yaşıyorsun ki o bizim zamanımızda 1.5 sene şu anda sanırım 1 sene süren görev süresince hani gidip görmelisin mutlaka yoksa anlayamazsın derler ya tam olarak bunun için söylenmiştir bu söz. saçma mıdır ? sonuna kadar.. faydalı mıdır ? sonuna kadar.. bu ülke üzerinde başka hiç bir şey yoktur ki bir erkek için hem dibine kadar saçma hem dibine kadar yararlı olsun. bakın bu bir şekilde kaçanlar gitmeyenler veya gidip torpil koyan ve bu süre boyunca yatıp geri dönenlerde her daim bir şeyler eksik kalmaktadır. ya kişilikleri oturmaz ya sorumluluk nedir özgürlük nedir ve ne kadar güzel bir şeydir sevmek nedir sevilmek nedir bunlarda hep eksik kalıyorlar. o sıkıntıları çekmemiz gerekiyor yoksa biz erkekler zaten her şey serbest modunda büyütüldüğümüz için sorumluluk nedir öğrenemiyoruz gidip yaşamaz isek..
kardeşim askere gidecek.ama 3 yıldır yoklama kaçağı. askerlik şubesine gitsek hemen mi gider yoksa birkaç hafta sonra mi? konuyla ilgili bilgisi olan allah rızası için mesaj atsin.
çanakkale 116. jandarma eğitim alayı'nda 31 gece kaldım, bir dakika daha kalsam çıldırırdım. sanki uzun soluklu bir su dalışından sonra yüzeye çıkıp da derinden soluklanabilmek ile yeni baştan tanış olmuş gibi hissediyorum. şimdi 7 günlük dağıtım iznimdeyim.
31 gecenin 31'inde de her gece ama eksiksiz her gece belirli saatlerde farketmeksizin uyanıp yatakta esas duruşa geçiyor, selam duruyor, kendimi içtima sırasında sanıyordum. bu bilinçsiz hal çoklukla 30 saniye falan sürüyordu ve odada komutan olduğunu sanıp hazırolda bekledikten sonra asıl durumu algılayıp yeniden uyuyordum. hatta ilk gecelerde bu uyanış o kadar ani ve bilinçsizce oluyordu ki kafamı, üst ranzanın demirine çarpıp ufaktan kanatmışım, traş olurken farkettim.
alaya dahil olduğum ilk günlerde delirecek gibiydim, ağlamadım, hatta rahatlamak ve yük atabilmek için hakikaten çok kez zorlayarak denedim ama bir türlü gözümün kimi zaman sulanmasından öteye gidemedim. sonradan öğrendim ki bölüğün yarısı ilk günlerde duşta hüngür hüngür ağlamış, zira hakikaten de buraya zihni açıdan ne kadar tedarikli gelirseniz gelin, bu leş ortama ait kokunun ve tazeden yaşananların şiddeti, hislerinize öyle sert çarpıyor ki beyninizin katmanlarında hangi tür etkiler karşısında ne yenilenmeler gerçekleştiğini kavrayamıyorsunuz bile. ama sonrası rahat, esasen bu sıkıntıların geçip gitmesiyle hasıl olan bir huzurdan ziyade durumu zorunda bir kabullenmişlik hali tüm ağırlığıyla sosyal kabullerinizin üzerine çöküverince eskilerin sesini bile duyamaz oluyorsunuz, hakikaten de sivil hayata ve geçmişten gelen seslere karşı tamamen sessiz bir dibe batıyorsunuz. o yüzden en başta derine dalıp da sonradan nefes almak tabirini kullandım, gündelik atmosferinizden koparılıp da diplere çekilmek hissi epey baskın.
bahsettiğim üzere orada dudaklarımın çevresi, bir türlü ağlayarak atlatılamayan ağır sıkıntı sebebiyle en başta ateş ateş yandı, ruj sürmüş gibi koyu kızıla döndü ve sonra da çevresi bir parmak kalınlığında kabuk bağladı, kan topladı. haftalarca komutanlar ve bölük tarafından dudağı yaralı çocuk olarak tanındım. şu anda yaralar geçti ama pembe izleri duruyor henüz.
eğitimlere ağır demeye dilim varmaz ama kesinlikle hafif değil. 3000 metre koşu, şınav, mekik, barfiks, tüfekli ve tüfeksiz jimnastik hareketleri vs. ile zamanı epey tükettik, canımı sıkan da kesinlikle bu askeri eğitimler değildi. en boktan olan durum, laf dinlemeyen, dinlese de verilen emirleri, basık kafasının boğuk hararetinden dolayı ince şekilde işleyemeyen amına koyduğum arka sıra kürtlerinin, içtimada konuşması, sigara içmesi, merdivenlere işemesi veya gece şişeye işeyip koğuşa bırakması, pisuvara sıçması, banyonun giderine bokunu yapması vs. sebebiyle haksız yere istikamet yemeniz, zaten zor bulduğunuz ve acemilikte kıymetli olan boş vaktinizin bununla yanması, bu salak yüzünden yerlerde sürünmeniz, saatlerce, beliniz ağrıdan iki büklüm kırılana kadar uygun adım yürümeniz, çakıl taşları elinize batarken şınavdan sonra yuvarlanmanız, yerlere yatmanız, ördek yürüyüşü yapıp da kendinizi kaleye gol atmanız gibi şeyler.
ülkenin eğitim ve kültür seviyesinin bu denli düşük olduğunu bilmiyor, önceden de yapılan şu "çomar" yakıştırmalarını gereksiz abartılı bularak arkasında çoklukla basit nefret güdümleri olduğuna iman ediyordum ancak askerde, ülke halkının eş yüzdeleme ile seçiminden gelen bir ortaya döküm ile yüz yüze gelişim sonucunda hakikaten de ülke halkını bu sıfatları hak eden veya belki daha da kötüsüne layık tipler sebebiyle ister istemez bu hususta acı bir kanaate vardım. meğerse benim arkadaş çevrem eğitim seviyesi iyi ve kültürlü imiş, ben toplama kampındaki anadolu homo erectuslarından bihaber yaşıyormuşum. 1000 kişi içinden 3 tane ingilizce bilen, 280 kişi içinden 6 tane lisans mezunu, 30 tane önlisans mezunu, geri kalanı lise terk, ortaokul terk ve hatta okuma yazma bilmeme ama inançlar ve doğrular hakkında hüküm kesme konusunda kesinkes konuşmalar yapan kimseler olunca bu ucube tabloyu mecburen kabullendim. arkadaşlarını, bölüğünü düşünüp de içtimada adamakıllı iki dakika durarak hemen ardından serbest bırakılabilmeyi hesap edemeyecek kadar akılsız adamlar kendileri ama birileri onlara "oğlum" dediğinde de ortalığı inletecek kadar da cesurlar.
ikinci bir mevzu ise bu düşük seviyeli güruhun, küçük cemaatler halinde toparlandıklarında dile getirdikleri hususları, sürekli "götten sikmek, top olmak, ibne olmak, seni dünya siksin, asıl seni evren siksin" türevlerinin teşkil etmesi, bu cahil ve muhafazakârların kendi inançsal yaşantılarında hep tabu ve net çizgiler ile yaklaştıkları bu cinsel sapkın konuların, şaka yolu ile eyleme dökülmesini zinhar günah saydıkları için ancak bu şekilde merak havuzlarını doldurabilerek yasak alanlarda belirgin bir günaha/tabuya el sürmeksizin kendilerini tatmin edebilmeleri ilgimi çeken bir başka nokta oldu.
ayrıca orada bir ibne de bana musallat oldu, beyaz tenli, mavi gözlü ve parlak bir çocuktu. sanıyorum ki pasifti, paçayı zor kurtardım köpek eniğinden, onu da sonra anlatacağım.
