düşündüğüm başlık kesinlikle bu değildi. ama karakter sınırı yüzünden bu çıktı...
askerlik iyiden iyiye kendini hissettirmeye başladığında kişiyi bir telaş sarar. hayır, sanıldığı gibi 'ulan askerlik nasıl bir şeydir' merakı değil; tam tersi tamamen hayatla ilgili bir paniktir bu. kalan birkaç ayda herşeyi yapmak ister insan. gezmek, tatil yapmak, eşi dostu sevgiliyi derinlemesine yaşamak ister.
bunun sebebi hayatın 'pause' yapılacağı bir dönem olmasının yanında hayatı tamamen 'off' yapma ihtimalinin de mevcudiyeti bence. her şey 'son kez'miş gibi gelir, ki bunun sebebi de malumdur. son kez okey oynamak, son kez halı saha, son kez piknik, son kez ailece yemek... ve nihayetinde son kez sarılmak. bunların hepsini yapmak ister er kişi. zira kimse dillendirmese de herkesin aklında 'son kez' vardır.
en çok da çalışmak gerekir askerlik yaklaştıkça. daha çok çalışmak, her işi yapmak. zira askere giderken gride bırakacağın insanların ele güne muhtaç olmaması tek temennindir. bu yüzden çok çalışmak, çok biriktirmek şarttır. ve tabii dönüşte sap gibi (veya zik gibi) ortada kalma ihtimali de mevcuttur.
sınav öncesi kantinde ders çalışmak gibidir bu. her konuyu okumak, her maddeyi ezberlemek istersin. herşeyi o yarım saate sığdırmaya çalışırsın...
bu sebeplerden her askerlik erken gelir adama. 35 yaşında olsa da erkendir. sebebi herkes bilir ama kimse dillendiremez.
